Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: prōcrāstinā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
prōcrāstinō |
prōcrāstinor |
prōcrāstinem |
prōcrāstiner |
— |
— |
| 2 p. |
prōcrāstinas |
prōcrāstināris |
prōcrāstines |
prōcrāstinēris |
prōcrāstinā |
prōcrāstinare |
| 3 p. |
prōcrāstinat |
prōcrāstinātur |
prōcrāstinet |
prōcrāstinētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
prōcrāstināmus |
prōcrāstināmur |
prōcrāstinēmus |
prōcrāstinēmur |
— |
— |
| 2 p. |
prōcrāstinātis |
prōcrāstināmini |
prōcrāstinētis |
prōcrāstinēmini |
prōcrāstināte |
prōcrāstinamini |
| 3 p. |
prōcrāstinant |
prōcrāstinantur |
prōcrāstinent |
prōcrāstinentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
prōcrāstinābam |
prōcrāstinābar |
prōcrāstinārem |
prōcrāstinārer |
| 2 p. |
prōcrāstinābas |
prōcrāstinabāris |
prōcrāstināres |
prōcrāstinarēris |
| 3 p. |
prōcrāstinābat |
prōcrāstinabātur |
prōcrāstināret |
prōcrāstinarētur |
| Plur. |
1 p. |
prōcrāstinabāmus |
prōcrāstinabāmur |
prōcrāstinarēmus |
prōcrāstinarēmur |
| 2 p. |
prōcrāstinabātis |
prōcrāstinabamini |
prōcrāstinarētis |
prōcrāstinarēmini |
| 3 p. |
prōcrāstinābant |
prōcrāstinabantur |
prōcrāstinarent |
prōcrāstinarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
prōcrāstinābo |
prōcrāstinabor |
— |
| 2 p. |
prōcrāstinābis |
prōcrāstinaberis |
prōcrāstināto |
| 3 p. |
prōcrāstinābit |
prōcrāstinabitur |
prōcrāstināto |
| Plur. |
1 p. |
prōcrāstinabimus |
prōcrāstinabimur |
— |
| 2 p. |
prōcrāstinabitis |
prōcrāstinabimini |
prōcrāstinatōte |
| 3 p. |
prōcrāstinabuntur |
prōcrāstinanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
prōcrāstināre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
prōcrāstināri |
| Participium praesentis actīvi |
prōcrāstināns |
| Gerundium |
prōcrāstinandī |
| Gerundivum |
prōcrāstinandus, -a, -um |
Основа перфекта: prōcrāstināv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
prōcrāstināvī |
prōcrāstināverim |
prōcrāstināveram |
prōcrāstināvissem |
prōcrāstināverō |
| 2 p. |
prōcrāstināvisti |
prōcrāstināveris |
prōcrāstināveras |
prōcrāstināvisses |
prōcrāstināveris |
| 3 p. |
prōcrāstināvit |
prōcrāstināverit |
prōcrāstināverat |
prōcrāstināvisset |
prōcrāstināverit |
| Pl. |
1 p. |
prōcrāstināvimus |
prōcrāstināverimus |
prōcrāstināverāmus |
prōcrāstināvissēmus |
prōcrāstināverimus |
| 2 p. |
prōcrāstināvistis |
prōcrāstināveritis |
prōcrāstināverātis |
prōcrāstināvissētis |
prōcrāstināveritis |
| 3 p. |
prōcrāstināvērunt |
prōcrāstināverint |
prōcrāstināverant |
prōcrāstināvissent |
prōcrāstināverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
prōcrāstināvisse |
Основа супина: prōcrāstināt-
| Participium perfecti passivi |
prōcrāstinātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
prōcrāstinātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
prōcrāstinātum |
| Supinum II |
prōcrāstinātū |
prōcrāstinō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: pro-; корень: --.