Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: revocā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
revocō |
revocor |
revocem |
revocer |
— |
— |
| 2 p. |
revocas |
revocāris |
revoces |
revocēris |
revocā |
revocare |
| 3 p. |
revocat |
revocātur |
revocet |
revocētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
revocāmus |
revocāmur |
revocēmus |
revocēmur |
— |
— |
| 2 p. |
revocātis |
revocāmini |
revocētis |
revocēmini |
revocāte |
revocamini |
| 3 p. |
revocant |
revocantur |
revocent |
revocentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
revocābam |
revocābar |
revocārem |
revocārer |
| 2 p. |
revocābas |
revocabāris |
revocāres |
revocarēris |
| 3 p. |
revocābat |
revocabātur |
revocāret |
revocarētur |
| Plur. |
1 p. |
revocabāmus |
revocabāmur |
revocarēmus |
revocarēmur |
| 2 p. |
revocabātis |
revocabamini |
revocarētis |
revocarēmini |
| 3 p. |
revocābant |
revocabantur |
revocarent |
revocarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
revocābo |
revocabor |
— |
| 2 p. |
revocābis |
revocaberis |
revocāto |
| 3 p. |
revocābit |
revocabitur |
revocāto |
| Plur. |
1 p. |
revocabimus |
revocabimur |
— |
| 2 p. |
revocabitis |
revocabimini |
revocatōte |
| 3 p. |
revocabuntur |
revocanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
revocāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
revocāri |
| Participium praesentis actīvi |
revocāns |
| Gerundium |
revocandī |
| Gerundivum |
revocandus, -a, -um |
Основа перфекта: revocāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
revocāvī |
revocāverim |
revocāveram |
revocāvissem |
revocāverō |
| 2 p. |
revocāvisti |
revocāveris |
revocāveras |
revocāvisses |
revocāveris |
| 3 p. |
revocāvit |
revocāverit |
revocāverat |
revocāvisset |
revocāverit |
| Pl. |
1 p. |
revocāvimus |
revocāverimus |
revocāverāmus |
revocāvissēmus |
revocāverimus |
| 2 p. |
revocāvistis |
revocāveritis |
revocāverātis |
revocāvissētis |
revocāveritis |
| 3 p. |
revocāvērunt |
revocāverint |
revocāverant |
revocāvissent |
revocāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
revocāvisse |
Основа супина: revocāt-
| Participium perfecti passivi |
revocātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
revocātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
revocātum |
| Supinum II |
revocātū |
revoco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.