Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: sēiung-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
sēiungō |
sēiungor |
sēiungam |
sēiungar |
— |
— |
| 2 p. |
sēiungis |
sēiungeris |
sēiungas |
sēiungāris |
sēiunge |
sēiungere |
| 3 p. |
sēiungit |
sēiungitur |
sēiungat |
sēiungātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
sēiungimus |
sēiungimur |
sēiungāmus |
sēiungāmur |
— |
— |
| 2 p. |
sēiungitis |
sēiungimini |
sēiungātis |
sēiungamini |
sēiungite |
sēiungimini |
| 3 p. |
sēiungunt |
sēiunguntur |
sēiungant |
sēiungantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
sēiungēbam |
sēiungēbar |
sēiungerem |
sēiungerer |
| 2 p. |
sēiungēbas |
sēiungebāris |
sēiungeres |
sēiungerēris |
| 3 p. |
sēiungēbat |
sēiungebātur |
sēiungeret |
sēiungerētur |
| Plur. |
1 p. |
sēiungebāmus |
sēiungebāmur |
sēiungerēmus |
sēiungerēmur |
| 2 p. |
sēiungebātis |
sēiungebamini |
sēiungerētis |
sēiungerēmini |
| 3 p. |
sēiungēbant |
sēiungebantur |
sēiungerent |
sēiungerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
sēiungam |
sēiungar |
— |
| 2 p. |
sēiunges |
sēiungēris |
sēiungito |
| 3 p. |
sēiunget |
sēiungētur |
sēiungito |
| Plur. |
1 p. |
sēiungēmus |
sēiungēmur |
— |
| 2 p. |
sēiungētis |
sēiungemini |
sēiungitōte |
| 3 p. |
sēiungentur |
sēiungunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
sēiungĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
sēiungi |
| Participium praesentis actīvi |
sēiungens |
| Gerundium |
sēiungendi |
| Gerundivum |
sēiungendus, -a, -um |
Основа перфекта: sēiunx-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
sēiunxī |
sēiunxerim |
sēiunxeram |
sēiunxissem |
sēiunxerō |
| 2 p. |
sēiunxisti |
sēiunxeris |
sēiunxeras |
sēiunxisses |
sēiunxeris |
| 3 p. |
sēiunxit |
sēiunxerit |
sēiunxerat |
sēiunxisset |
sēiunxerit |
| Pl. |
1 p. |
sēiunximus |
sēiunxerimus |
sēiunxerāmus |
sēiunxissēmus |
sēiunxerimus |
| 2 p. |
sēiunxistis |
sēiunxeritis |
sēiunxerātis |
sēiunxissētis |
sēiunxeritis |
| 3 p. |
sēiunxērunt |
sēiunxerint |
sēiunxerant |
sēiunxissent |
sēiunxerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
sēiunxisse |
Основа супина: sēiunct-
| Participium perfecti passivi |
sēiunctus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
sēiunctūrus, -a, -um |
| Supinum I |
sēiunctum |
| Supinum II |
sēiunctū |
seiungo
Глагол, третье спряжение.
Корень: --.