storkur
Исландский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | ||
|---|---|---|---|---|
| неопр. | опр. | неопр. | опр. | |
| Им. (Nefnifall) | storkur | storkurinn | storkar | storkarnir |
| Вин. (Þolfall) | stork | storkinn | storka | storkana |
| Дат. (Þágufall) | storki | storkinum/ storknum | storkum | storkunum |
| Род. (Eignarfall) | storks | storksins | storka | storkanna |
Существительное, мужской род.
Произношение
- МФА: [ˈstɔr̥kʏr]
Семантические свойства
Значение
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
Этимология
От протогерм. корня *sturkaz . Далее от протогерм. корня *ster- — твёрдый, жёсткий (ср. англ./нем. stark).