sulttaani
Финский
Морфологические и синтаксические свойства
| склонение | |||
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |
| номинатив | sulttaani | sulttaanit | |
| генитив | sulttaanin | sulttaanien sulttaaneiden sulttaaneitten sulttaanein(устар.) | |
| аккузатив | sulttaani sulttaanin |
sulttaanit | |
| партитив | sulttaania | sulttaaneita sulttaaneja | |
| эссив | sulttaanina | sulttaaneina | |
| транслатив | sulttaaniksi | sulttaaneiksi | |
| инессив | sulttaanissa | sulttaaneissa | |
| элатив | sulttaanista | sulttaaneista | |
| иллатив | sulttaaniin | sulttaaneihin | |
| адессив | sulttaanilla | sulttaaneilla | |
| аблатив | sulttaanilta | sulttaaneilta | |
| аллатив | sulttaanille | sulttaaneille | |
| абессив | sulttaanitta | sulttaaneitta | |
| комитатив | sulttaaneineen | ||
| инструктив | sulttaanein | ||
sult-ta-ani
Существительное, склонение 6 (KOTUS).
Корень: --.
Семантические свойства
Значение
- султан ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
Этимология
Происходит от арабского سلطان (sultān) «правитель, король/королева, власть, властвование». Далее от арамейского shultana (власть), от shelet «обладать властью».