terminer
Французский
Морфологические и синтаксические свойства
| Indicatif | Conditionnel présent | |||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Futur simple | Imparfait | ||
| Je | termine | terminerai | terminais | terminerais |
| Tu | termines | termineras | terminais | terminerais |
| Il Elle |
termine | terminera | terminait | terminerait |
| Nous | terminons | terminerons | terminions | terminerions |
| Vous | terminez | terminerez | terminiez | termineriez |
| Ils Elles |
terminent | termineront | terminaient | termineraient |
| Participe passé | ||||
| terminé | ||||
| Participe présent | ||||
| terminant | ||||
ter-mi-ner
Глагол, 1-е спряжение.
Корень: --; суффикс: -er.
Произношение
- МФА: [tɛʁ.mi.ne]
(файл)
Семантические свойства
Значение
- кончать, оканчивать, заканчивать; завершать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
Этимология
Происходит от лат. terminare.