Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: transtinī-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
transtiniō |
transtinior |
transtiniam |
transtiniar |
— |
— |
| 2 p. |
transtinis |
transtinīris |
transtinias |
transtiniāris |
transtinī |
transtinīre |
| 3 p. |
transtinit |
transtinītur |
transtiniat |
transtiniātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
transtinīmus |
transtinīmur |
transtiniāmus |
transtiniāmur |
— |
— |
| 2 p. |
transtinītis |
transtinimini |
transtiniātis |
transtiniāmini |
transtinīte |
transtinimini |
| 3 p. |
transtiniunt |
transtiniuntur |
transtiniant |
transtiniantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
transtiniēbam |
transtiniēbar |
transtinīrem |
transtinīrer |
| 2 p. |
transtiniēbas |
transtiniebāris |
transtinīres |
transtinirēris |
| 3 p. |
transtiniēbat |
transtiniebātur |
transtinīret |
transtinirētur |
| Plur. |
1 p. |
transtiniebāmus |
transtiniebāmur |
transtinirēmus |
transtinirēmur |
| 2 p. |
transtiniebātis |
transtiniebamini |
transtinirētis |
transtinirēmini |
| 3 p. |
transtiniēbant |
transtiniebantur |
transtinīrent |
transtinirentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
transtiniam |
transtiniar |
— |
| 2 p. |
transtinies |
transtiniēris |
transtinīto |
| 3 p. |
transtiniet |
transtiniētur |
transtinīto |
| Plur. |
1 p. |
transtiniēmus |
transtiniēmur |
— |
| 2 p. |
transtiniētis |
transtiniemini |
transtinitōte |
| 3 p. |
transtinientur |
transtiniunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
transtinīre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
transtinīri |
| Participium praesentis actīvi |
transtiniens |
| Gerundium |
transtiniendi |
| Gerundivum |
transtiniendus, -a, -um |
Основа перфекта: transtinīv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
transtinīvī |
transtinīverim |
transtinīveram |
transtinīvissem |
transtinīverō |
| 2 p. |
transtinīvisti |
transtinīveris |
transtinīveras |
transtinīvisses |
transtinīveris |
| 3 p. |
transtinīvit |
transtinīverit |
transtinīverat |
transtinīvisset |
transtinīverit |
| Pl. |
1 p. |
transtinīvimus |
transtinīverimus |
transtinīverāmus |
transtinīvissēmus |
transtinīverimus |
| 2 p. |
transtinīvistis |
transtinīveritis |
transtinīverātis |
transtinīvissētis |
transtinīveritis |
| 3 p. |
transtinīvērunt |
transtinīverint |
transtinīverant |
transtinīvissent |
transtinīverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
transtinīvisse |
Основа супина: transtinīt-
| Participium perfecti passivi |
transtinītus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
transtinītūrus, -a, -um |
| Supinum I |
transtinītum |
| Supinum II |
transtinītū |
transtineo
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: trans-; корень: --.