кулланучы
Татарский
Латиница (Latinça)
qullanuçı
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Им. | кулланучы | кулланучылар | |||||||||||||||
| Прит. | кулланучының | кулланучыларның | |||||||||||||||
| Д. | кулланучыга | кулланучыларга | |||||||||||||||
| В. | кулланучыны | кулланучыларны | |||||||||||||||
| М. | кулланучыда | кулланучыларда | |||||||||||||||
| Исх. | кулланучыдан | кулланучылардан | |||||||||||||||
| |||||||||||||||||
кул-ла-ну́-чы́
Существительное.
Произношение
Семантические свойства
Значение
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
От кулланырга (пользоваться, использовать)