лафітний
Украинский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
|---|---|---|---|---|---|
| муж. р. | ср. р. | жен. р. | |||
| Им. | лафі́тний | лафі́тне | лафі́тна | лафі́тні | |
| Рд. | лафі́тного | лафі́тного | лафі́тної | лафі́тних | |
| Дт. | лафі́тному | лафі́тному | лафі́тній | лафі́тним | |
| Вн. | одуш. | лафі́тного | лафі́тне | лафі́тну | лафі́тних |
| неод. | лафі́тний | лафі́тні | |||
| Тв. | лафі́тним | лафі́тним | лафі́тною | лафі́тними | |
| М. | лафі́тному лафі́тнім | лафі́тному лафі́тнім | лафі́тній | лафі́тних | |
ла-фі́т-ний
Прилагательное, тип склонения 1a.
Корень: -лафіт-; суффикс: -н; окончание: -ий.
Произношение
Семантические свойства
Значение
- лафитный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
- —
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
От лафіт, далее из франц. сhâtеаu Lafitte (община Польяк). Использованы данные словаря М. Фасмера. См. Список литературы.