магнітофонний
Украинский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
|---|---|---|---|---|---|
| муж. р. | ср. р. | жен. р. | |||
| Им. | магнітофо́нний | магнітофо́нне | магнітофо́нна | магнітофо́нні | |
| Рд. | магнітофо́нного | магнітофо́нного | магнітофо́нної | магнітофо́нних | |
| Дт. | магнітофо́нному | магнітофо́нному | магнітофо́нній | магнітофо́нним | |
| Вн. | одуш. | магнітофо́нного | магнітофо́нне | магнітофо́нну | магнітофо́нних |
| неод. | магнітофо́нний | магнітофо́нні | |||
| Тв. | магнітофо́нним | магнітофо́нним | магнітофо́нною | магнітофо́нними | |
| М. | магнітофо́нному магнітофо́ннім | магнітофо́нному магнітофо́ннім | магнітофо́нній | магнітофо́нних | |
магнітофо́нний
Прилагательное, тип склонения 1a.
Корень: --.
Семантические свойства
Значение
- магнитофонный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
Происходит от сущ. магнітофон, далее из англ. magnetophone (magnetophon) «магнитофон», далее из μάγνης (μάγνητος) «магнит», далее из собств. Μαγνησία «Магнезия» (город в Малой Азии, где в древности были открыты залежи магнетита), + φωνή «голос, звук», далее из праиндоевр. *bha- «говорить; сказать».