ҡамыш
Башкирский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Им. | ҡамыш | ҡамыштар | |||||||||||||||
| Прит. | ҡамыштың | ҡамыштарҙың | |||||||||||||||
| Д. | ҡамышҡа | ҡамыштарға | |||||||||||||||
| В. | ҡамышты | ҡамыштарҙы | |||||||||||||||
| М. | ҡамышта | ҡамыштарҙа | |||||||||||||||
| Исх. | ҡамыштан | ҡамыштарҙан | |||||||||||||||
| |||||||||||||||||
ҡа-мыш
Существительное.
корень: -ҡамыш-
Произношение
- МФА: [qɑ.ˈmɯ̞ʂ]
Семантические свойства
Значение
- камыш, тростник (камышовый, тростниковый) (Typha spp.) ◆ Күлде ҡамыш матурлай, ирҙе намыҫ матурлай. — Озеро украшает камыш, мужчину украшает честь. ◆ Кәмә ҡамышҡа терәлеп туҡтаны. — Лодка попала в камыш и остановилась.
Синонимы
- ?
Антонимы
- —
Гиперонимы
Гипонимы
- ?
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
Этимология
От др.-тюрк. qamïš, восходит к пратюркск. *Kamɨĺ.