Geografie

См. также géografie, geografie.

Немецкий

Морфологические и синтаксические свойства

падеж ед. ч. мн. ч.
Ном. Geografie Geografien
Ген. Geografie Geografien
Дат. Geografie Geografien
Акк. Geografie Geografien

Geo-gra-fie

Существительное, женский род, склонение = n.

Произношение

  • МФА: ед. ч. [ɡɛi ̯oːgrafiː], мн. ч. [ɡɛi ̯oːgrafiːən]

Семантические свойства

Значение

география

Синонимы

Erdkunde

Родственные слова

Ближайшее родство
  • существительные: Anthropogeografie, Bevölkerungsgeografie, Biogeografie, Bodengeografie, Dienstleistungsgeografie, Geograf, Geografiebuch, Geografiekenntnis, Geografielehrer, Geografieseminar, Geografiestoff, Geografiestunde, Geografievorlesung, Geografiewissen, Humangeografie, Hydrogeografie, Industriegeografie, Klimageografie, Kulturgeografie, Pflanzengeografie, Religionsgeografie, Siedlungsgeografie, Sozialgeografie, Stadtgeografie, Tiergeografie, Vegetationsgeografie, Verkehrsgeografie, Wahrnehmungsgeografie, Wirtschaftsgeografie, Zoogeografie
  • прилагательные: geografisch

Этимология

От др.-греч. γῆ (др. формы γέα, γαῖα) «земля» + γράφω «пишу; рисую; описываю», далее из праиндоевр. *gerbh- «царапать» (ср.: русск. жребий, латышск. gripsta «царапина», др.-в.-нем. kerban «вырезать», нем. Kerbe «насечка», англ. carve «вырезать», др.-греч. γράφω «писать»)..