Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: ablocā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
ablocō |
ablocor |
ablocem |
ablocer |
— |
— |
| 2 p. |
ablocas |
ablocāris |
abloces |
ablocēris |
ablocā |
ablocare |
| 3 p. |
ablocat |
ablocātur |
ablocet |
ablocētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
ablocāmus |
ablocāmur |
ablocēmus |
ablocēmur |
— |
— |
| 2 p. |
ablocātis |
ablocāmini |
ablocētis |
ablocēmini |
ablocāte |
ablocamini |
| 3 p. |
ablocant |
ablocantur |
ablocent |
ablocentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
ablocābam |
ablocābar |
ablocārem |
ablocārer |
| 2 p. |
ablocābas |
ablocabāris |
ablocāres |
ablocarēris |
| 3 p. |
ablocābat |
ablocabātur |
ablocāret |
ablocarētur |
| Plur. |
1 p. |
ablocabāmus |
ablocabāmur |
ablocarēmus |
ablocarēmur |
| 2 p. |
ablocabātis |
ablocabamini |
ablocarētis |
ablocarēmini |
| 3 p. |
ablocābant |
ablocabantur |
ablocarent |
ablocarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
ablocābo |
ablocabor |
— |
| 2 p. |
ablocābis |
ablocaberis |
ablocāto |
| 3 p. |
ablocābit |
ablocabitur |
ablocāto |
| Plur. |
1 p. |
ablocabimus |
ablocabimur |
— |
| 2 p. |
ablocabitis |
ablocabimini |
ablocatōte |
| 3 p. |
ablocabuntur |
ablocanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
ablocāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
ablocāri |
| Participium praesentis actīvi |
ablocāns |
| Gerundium |
ablocandī |
| Gerundivum |
ablocandus, -a, -um |
Основа перфекта: ablocāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
ablocāvī |
ablocāverim |
ablocāveram |
ablocāvissem |
ablocāverō |
| 2 p. |
ablocāvisti |
ablocāveris |
ablocāveras |
ablocāvisses |
ablocāveris |
| 3 p. |
ablocāvit |
ablocāverit |
ablocāverat |
ablocāvisset |
ablocāverit |
| Pl. |
1 p. |
ablocāvimus |
ablocāverimus |
ablocāverāmus |
ablocāvissēmus |
ablocāverimus |
| 2 p. |
ablocāvistis |
ablocāveritis |
ablocāverātis |
ablocāvissētis |
ablocāveritis |
| 3 p. |
ablocāvērunt |
ablocāverint |
ablocāverant |
ablocāvissent |
ablocāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
ablocāvisse |
Основа супина: ablocāt-
| Participium perfecti passivi |
ablocātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
ablocātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
ablocātum |
| Supinum II |
ablocātū |
abloco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ab-; корень: --.