Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: abnu-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
abnuō |
abnuor |
abnuam |
abnuar |
— |
— |
| 2 p. |
abnuis |
abnueris |
abnuas |
abnuāris |
abnue |
abnuere |
| 3 p. |
abnuit |
abnuitur |
abnuat |
abnuātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
abnuimus |
abnuimur |
abnuāmus |
abnuāmur |
— |
— |
| 2 p. |
abnuitis |
abnuimini |
abnuātis |
abnuamini |
abnuite |
abnuimini |
| 3 p. |
abnuunt |
abnuuntur |
abnuant |
abnuantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
abnuēbam |
abnuēbar |
abnuerem |
abnuerer |
| 2 p. |
abnuēbas |
abnuebāris |
abnueres |
abnuerēris |
| 3 p. |
abnuēbat |
abnuebātur |
abnueret |
abnuerētur |
| Plur. |
1 p. |
abnuebāmus |
abnuebāmur |
abnuerēmus |
abnuerēmur |
| 2 p. |
abnuebātis |
abnuebamini |
abnuerētis |
abnuerēmini |
| 3 p. |
abnuēbant |
abnuebantur |
abnuerent |
abnuerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
abnuam |
abnuar |
— |
| 2 p. |
abnues |
abnuēris |
abnuito |
| 3 p. |
abnuet |
abnuētur |
abnuito |
| Plur. |
1 p. |
abnuēmus |
abnuēmur |
— |
| 2 p. |
abnuētis |
abnuemini |
abnuitōte |
| 3 p. |
abnuentur |
abnuunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
abnuĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
abnui |
| Participium praesentis actīvi |
abnuens |
| Gerundium |
abnuendi |
| Gerundivum |
abnuendus, -a, -um |
Основа перфекта: abnu-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
abnuī |
abnuerim |
abnueram |
abnuissem |
abnuerō |
| 2 p. |
abnuisti |
abnueris |
abnueras |
abnuisses |
abnueris |
| 3 p. |
abnuit |
abnuerit |
abnuerat |
abnuisset |
abnuerit |
| Pl. |
1 p. |
abnuimus |
abnuerimus |
abnuerāmus |
abnuissēmus |
abnuerimus |
| 2 p. |
abnuistis |
abnueritis |
abnuerātis |
abnuissētis |
abnueritis |
| 3 p. |
abnuērunt |
abnuerint |
abnuerant |
abnuissent |
abnuerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
abnuisse |
abnuo
Глагол, третье спряжение.
Приставка: ab-; корень: -nu-; окончание: -o.