abomeni

Эсперанто

Морфологические и синтаксические свойства

  инф. усл. повелит.
aboméni aboménus aboménu
  прош. наст. буд.
Глагол aboménis aboménas aboménos
Прич. abomenínta abomenánta abomenónta
Прич.страд. abomeníta abomenáta abomenóta
Субст. прич. abomenínto abomenánto abomenónto
Субст. прич.страд. abomeníto abomenáto abomenóto
Деепр. abomenínte abomenánte abomenónte
Деепр.страд. abomeníte abomenáte abomenóte

a·bo--ni

Переходный глагол.

Корень: -abomen-; окончание: -i.

Произношение

Семантические свойства

Значение

  1. питать отвращение, относиться с отвращением  Pli ol ion ajn en la mondo la prokuratoro abomenis la odoron de roza oleo, kaj nun ĉio aŭguris malbonan tagon, ĉar ĝi persekutis lin ekde la mateniĝo. ("La majstro kaj Margarita")

Родственные слова

Список всех слов с корнем abomen [править]