Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: adauctā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
adauctō |
adauctor |
adauctem |
adaucter |
— |
— |
| 2 p. |
adauctas |
adauctāris |
adauctes |
adauctēris |
adauctā |
adauctare |
| 3 p. |
adauctat |
adauctātur |
adauctet |
adauctētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
adauctāmus |
adauctāmur |
adauctēmus |
adauctēmur |
— |
— |
| 2 p. |
adauctātis |
adauctāmini |
adauctētis |
adauctēmini |
adauctāte |
adauctamini |
| 3 p. |
adauctant |
adauctantur |
adauctent |
adauctentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
adauctābam |
adauctābar |
adauctārem |
adauctārer |
| 2 p. |
adauctābas |
adauctabāris |
adauctāres |
adauctarēris |
| 3 p. |
adauctābat |
adauctabātur |
adauctāret |
adauctarētur |
| Plur. |
1 p. |
adauctabāmus |
adauctabāmur |
adauctarēmus |
adauctarēmur |
| 2 p. |
adauctabātis |
adauctabamini |
adauctarētis |
adauctarēmini |
| 3 p. |
adauctābant |
adauctabantur |
adauctarent |
adauctarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
adauctābo |
adauctabor |
— |
| 2 p. |
adauctābis |
adauctaberis |
adauctāto |
| 3 p. |
adauctābit |
adauctabitur |
adauctāto |
| Plur. |
1 p. |
adauctabimus |
adauctabimur |
— |
| 2 p. |
adauctabitis |
adauctabimini |
adauctatōte |
| 3 p. |
adauctabuntur |
adauctanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
adauctāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
adauctāri |
| Participium praesentis actīvi |
adauctāns |
| Gerundium |
adauctandī |
| Gerundivum |
adauctandus, -a, -um |
Основа перфекта: adauctāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
adauctāvī |
adauctāverim |
adauctāveram |
adauctāvissem |
adauctāverō |
| 2 p. |
adauctāvisti |
adauctāveris |
adauctāveras |
adauctāvisses |
adauctāveris |
| 3 p. |
adauctāvit |
adauctāverit |
adauctāverat |
adauctāvisset |
adauctāverit |
| Pl. |
1 p. |
adauctāvimus |
adauctāverimus |
adauctāverāmus |
adauctāvissēmus |
adauctāverimus |
| 2 p. |
adauctāvistis |
adauctāveritis |
adauctāverātis |
adauctāvissētis |
adauctāveritis |
| 3 p. |
adauctāvērunt |
adauctāverint |
adauctāverant |
adauctāvissent |
adauctāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
adauctāvisse |
Основа супина: adauctāt-
| Participium perfecti passivi |
adauctātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
adauctātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
adauctātum |
| Supinum II |
adauctātū |
adaucto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ad-; корень: --.