Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: adjutā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
adjutō |
adjutor |
adjutem |
adjuter |
— |
— |
| 2 p. |
adjutas |
adjutāris |
adjutes |
adjutēris |
adjutā |
adjutare |
| 3 p. |
adjutat |
adjutātur |
adjutet |
adjutētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
adjutāmus |
adjutāmur |
adjutēmus |
adjutēmur |
— |
— |
| 2 p. |
adjutātis |
adjutāmini |
adjutētis |
adjutēmini |
adjutāte |
adjutamini |
| 3 p. |
adjutant |
adjutantur |
adjutent |
adjutentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
adjutābam |
adjutābar |
adjutārem |
adjutārer |
| 2 p. |
adjutābas |
adjutabāris |
adjutāres |
adjutarēris |
| 3 p. |
adjutābat |
adjutabātur |
adjutāret |
adjutarētur |
| Plur. |
1 p. |
adjutabāmus |
adjutabāmur |
adjutarēmus |
adjutarēmur |
| 2 p. |
adjutabātis |
adjutabamini |
adjutarētis |
adjutarēmini |
| 3 p. |
adjutābant |
adjutabantur |
adjutarent |
adjutarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
adjutābo |
adjutabor |
— |
| 2 p. |
adjutābis |
adjutaberis |
adjutāto |
| 3 p. |
adjutābit |
adjutabitur |
adjutāto |
| Plur. |
1 p. |
adjutabimus |
adjutabimur |
— |
| 2 p. |
adjutabitis |
adjutabimini |
adjutatōte |
| 3 p. |
adjutabuntur |
adjutanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
adjutāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
adjutāri |
| Participium praesentis actīvi |
adjutāns |
| Gerundium |
adjutandī |
| Gerundivum |
adjutandus, -a, -um |
Основа перфекта: adjutāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
adjutāvī |
adjutāverim |
adjutāveram |
adjutāvissem |
adjutāverō |
| 2 p. |
adjutāvisti |
adjutāveris |
adjutāveras |
adjutāvisses |
adjutāveris |
| 3 p. |
adjutāvit |
adjutāverit |
adjutāverat |
adjutāvisset |
adjutāverit |
| Pl. |
1 p. |
adjutāvimus |
adjutāverimus |
adjutāverāmus |
adjutāvissēmus |
adjutāverimus |
| 2 p. |
adjutāvistis |
adjutāveritis |
adjutāverātis |
adjutāvissētis |
adjutāveritis |
| 3 p. |
adjutāvērunt |
adjutāverint |
adjutāverant |
adjutāvissent |
adjutāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
adjutāvisse |
Основа супина: adjutāt-
| Participium perfecti passivi |
adjutātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
adjutātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
adjutātum |
| Supinum II |
adjutātū |
adjuto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ad-; корень: --.