Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: adjuvā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
adjuvō |
adjuvor |
adjuvem |
adjuver |
— |
— |
| 2 p. |
adjuvas |
adjuvāris |
adjuves |
adjuvēris |
adjuvā |
adjuvare |
| 3 p. |
adjuvat |
adjuvātur |
adjuvet |
adjuvētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
adjuvāmus |
adjuvāmur |
adjuvēmus |
adjuvēmur |
— |
— |
| 2 p. |
adjuvātis |
adjuvāmini |
adjuvētis |
adjuvēmini |
adjuvāte |
adjuvamini |
| 3 p. |
adjuvant |
adjuvantur |
adjuvent |
adjuventur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
adjuvābam |
adjuvābar |
adjuvārem |
adjuvārer |
| 2 p. |
adjuvābas |
adjuvabāris |
adjuvāres |
adjuvarēris |
| 3 p. |
adjuvābat |
adjuvabātur |
adjuvāret |
adjuvarētur |
| Plur. |
1 p. |
adjuvabāmus |
adjuvabāmur |
adjuvarēmus |
adjuvarēmur |
| 2 p. |
adjuvabātis |
adjuvabamini |
adjuvarētis |
adjuvarēmini |
| 3 p. |
adjuvābant |
adjuvabantur |
adjuvarent |
adjuvarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
adjuvābo |
adjuvabor |
— |
| 2 p. |
adjuvābis |
adjuvaberis |
adjuvāto |
| 3 p. |
adjuvābit |
adjuvabitur |
adjuvāto |
| Plur. |
1 p. |
adjuvabimus |
adjuvabimur |
— |
| 2 p. |
adjuvabitis |
adjuvabimini |
adjuvatōte |
| 3 p. |
adjuvabuntur |
adjuvanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
adjuvāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
adjuvāri |
| Participium praesentis actīvi |
adjuvāns |
| Gerundium |
adjuvandī |
| Gerundivum |
adjuvandus, -a, -um |
Основа перфекта: adjuv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
adjuvī |
adjuverim |
adjuveram |
adjuvissem |
adjuverō |
| 2 p. |
adjuvisti |
adjuveris |
adjuveras |
adjuvisses |
adjuveris |
| 3 p. |
adjuvit |
adjuverit |
adjuverat |
adjuvisset |
adjuverit |
| Pl. |
1 p. |
adjuvimus |
adjuverimus |
adjuverāmus |
adjuvissēmus |
adjuverimus |
| 2 p. |
adjuvistis |
adjuveritis |
adjuverātis |
adjuvissētis |
adjuveritis |
| 3 p. |
adjuvērunt |
adjuverint |
adjuverant |
adjuvissent |
adjuverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
adjuvisse |
Основа супина: adjut-
| Participium perfecti passivi |
adjutus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
adjutūrus, -a, -um |
| Supinum I |
adjutum |
| Supinum II |
adjutū |
adjuvo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ad-; корень: --.