Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: annotā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
annotō |
annotor |
annotem |
annoter |
— |
— |
| 2 p. |
annotas |
annotāris |
annotes |
annotēris |
annotā |
annotare |
| 3 p. |
annotat |
annotātur |
annotet |
annotētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
annotāmus |
annotāmur |
annotēmus |
annotēmur |
— |
— |
| 2 p. |
annotātis |
annotāmini |
annotētis |
annotēmini |
annotāte |
annotamini |
| 3 p. |
annotant |
annotantur |
annotent |
annotentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
annotābam |
annotābar |
annotārem |
annotārer |
| 2 p. |
annotābas |
annotabāris |
annotāres |
annotarēris |
| 3 p. |
annotābat |
annotabātur |
annotāret |
annotarētur |
| Plur. |
1 p. |
annotabāmus |
annotabāmur |
annotarēmus |
annotarēmur |
| 2 p. |
annotabātis |
annotabamini |
annotarētis |
annotarēmini |
| 3 p. |
annotābant |
annotabantur |
annotarent |
annotarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
annotābo |
annotabor |
— |
| 2 p. |
annotābis |
annotaberis |
annotāto |
| 3 p. |
annotābit |
annotabitur |
annotāto |
| Plur. |
1 p. |
annotabimus |
annotabimur |
— |
| 2 p. |
annotabitis |
annotabimini |
annotatōte |
| 3 p. |
annotabuntur |
annotanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
annotāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
annotāri |
| Participium praesentis actīvi |
annotāns |
| Gerundium |
annotandī |
| Gerundivum |
annotandus, -a, -um |
Основа перфекта: annotāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
annotāvī |
annotāverim |
annotāveram |
annotāvissem |
annotāverō |
| 2 p. |
annotāvisti |
annotāveris |
annotāveras |
annotāvisses |
annotāveris |
| 3 p. |
annotāvit |
annotāverit |
annotāverat |
annotāvisset |
annotāverit |
| Pl. |
1 p. |
annotāvimus |
annotāverimus |
annotāverāmus |
annotāvissēmus |
annotāverimus |
| 2 p. |
annotāvistis |
annotāveritis |
annotāverātis |
annotāvissētis |
annotāveritis |
| 3 p. |
annotāvērunt |
annotāverint |
annotāverant |
annotāvissent |
annotāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
annotāvisse |
Основа супина: annotāt-
| Participium perfecti passivi |
annotātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
annotātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
annotātum |
| Supinum II |
annotātū |
annoto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: an-; корень: --.