Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: appropiā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
appropiō |
appropior |
appropiem |
appropier |
— |
— |
| 2 p. |
appropias |
appropiāris |
appropies |
appropiēris |
appropiā |
appropiare |
| 3 p. |
appropiat |
appropiātur |
appropiet |
appropiētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
appropiāmus |
appropiāmur |
appropiēmus |
appropiēmur |
— |
— |
| 2 p. |
appropiātis |
appropiāmini |
appropiētis |
appropiēmini |
appropiāte |
appropiamini |
| 3 p. |
appropiant |
appropiantur |
appropient |
appropientur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
appropiābam |
appropiābar |
appropiārem |
appropiārer |
| 2 p. |
appropiābas |
appropiabāris |
appropiāres |
appropiarēris |
| 3 p. |
appropiābat |
appropiabātur |
appropiāret |
appropiarētur |
| Plur. |
1 p. |
appropiabāmus |
appropiabāmur |
appropiarēmus |
appropiarēmur |
| 2 p. |
appropiabātis |
appropiabamini |
appropiarētis |
appropiarēmini |
| 3 p. |
appropiābant |
appropiabantur |
appropiarent |
appropiarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
appropiābo |
appropiabor |
— |
| 2 p. |
appropiābis |
appropiaberis |
appropiāto |
| 3 p. |
appropiābit |
appropiabitur |
appropiāto |
| Plur. |
1 p. |
appropiabimus |
appropiabimur |
— |
| 2 p. |
appropiabitis |
appropiabimini |
appropiatōte |
| 3 p. |
appropiabuntur |
appropianto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
appropiāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
appropiāri |
| Participium praesentis actīvi |
appropiāns |
| Gerundium |
appropiandī |
| Gerundivum |
appropiandus, -a, -um |
Основа перфекта: appropiāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
appropiāvī |
appropiāverim |
appropiāveram |
appropiāvissem |
appropiāverō |
| 2 p. |
appropiāvisti |
appropiāveris |
appropiāveras |
appropiāvisses |
appropiāveris |
| 3 p. |
appropiāvit |
appropiāverit |
appropiāverat |
appropiāvisset |
appropiāverit |
| Pl. |
1 p. |
appropiāvimus |
appropiāverimus |
appropiāverāmus |
appropiāvissēmus |
appropiāverimus |
| 2 p. |
appropiāvistis |
appropiāveritis |
appropiāverātis |
appropiāvissētis |
appropiāveritis |
| 3 p. |
appropiāvērunt |
appropiāverint |
appropiāverant |
appropiāvissent |
appropiāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
appropiāvisse |
Основа супина: appropiāt-
| Participium perfecti passivi |
appropiātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
appropiātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
appropiātum |
| Supinum II |
appropiātū |
appropio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ap-; корень: --.