Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: asservī-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
asserviō |
asservior |
asserviam |
asserviar |
— |
— |
| 2 p. |
asservis |
asservīris |
asservias |
asserviāris |
asservī |
asservīre |
| 3 p. |
asservit |
asservītur |
asserviat |
asserviātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
asservīmus |
asservīmur |
asserviāmus |
asserviāmur |
— |
— |
| 2 p. |
asservītis |
asservimini |
asserviātis |
asserviāmini |
asservīte |
asservimini |
| 3 p. |
asserviunt |
asserviuntur |
asserviant |
asserviantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
asserviēbam |
asserviēbar |
asservīrem |
asservīrer |
| 2 p. |
asserviēbas |
asserviebāris |
asservīres |
asservirēris |
| 3 p. |
asserviēbat |
asserviebātur |
asservīret |
asservirētur |
| Plur. |
1 p. |
asserviebāmus |
asserviebāmur |
asservirēmus |
asservirēmur |
| 2 p. |
asserviebātis |
asserviebamini |
asservirētis |
asservirēmini |
| 3 p. |
asserviēbant |
asserviebantur |
asservīrent |
asservirentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
asserviam |
asserviar |
— |
| 2 p. |
asservies |
asserviēris |
asservīto |
| 3 p. |
asserviet |
asserviētur |
asservīto |
| Plur. |
1 p. |
asserviēmus |
asserviēmur |
— |
| 2 p. |
asserviētis |
asserviemini |
asservitōte |
| 3 p. |
asservientur |
asserviunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
asservīre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
asservīri |
| Participium praesentis actīvi |
asserviens |
| Gerundium |
asserviendi |
| Gerundivum |
asserviendus, -a, -um |
Основа перфекта: asservīv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
asservīvī |
asservīverim |
asservīveram |
asservīvissem |
asservīverō |
| 2 p. |
asservīvisti |
asservīveris |
asservīveras |
asservīvisses |
asservīveris |
| 3 p. |
asservīvit |
asservīverit |
asservīverat |
asservīvisset |
asservīverit |
| Pl. |
1 p. |
asservīvimus |
asservīverimus |
asservīverāmus |
asservīvissēmus |
asservīverimus |
| 2 p. |
asservīvistis |
asservīveritis |
asservīverātis |
asservīvissētis |
asservīveritis |
| 3 p. |
asservīvērunt |
asservīverint |
asservīverant |
asservīvissent |
asservīverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
asservīvisse |
Основа супина: asservīt-
| Participium perfecti passivi |
asservītus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
asservītūrus, -a, -um |
| Supinum I |
asservītum |
| Supinum II |
asservītū |
asservio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: as-; корень: --.