Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: assignā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
assignō |
assignor |
assignem |
assigner |
— |
— |
| 2 p. |
assignas |
assignāris |
assignes |
assignēris |
assignā |
assignare |
| 3 p. |
assignat |
assignātur |
assignet |
assignētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
assignāmus |
assignāmur |
assignēmus |
assignēmur |
— |
— |
| 2 p. |
assignātis |
assignāmini |
assignētis |
assignēmini |
assignāte |
assignamini |
| 3 p. |
assignant |
assignantur |
assignent |
assignentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
assignābam |
assignābar |
assignārem |
assignārer |
| 2 p. |
assignābas |
assignabāris |
assignāres |
assignarēris |
| 3 p. |
assignābat |
assignabātur |
assignāret |
assignarētur |
| Plur. |
1 p. |
assignabāmus |
assignabāmur |
assignarēmus |
assignarēmur |
| 2 p. |
assignabātis |
assignabamini |
assignarētis |
assignarēmini |
| 3 p. |
assignābant |
assignabantur |
assignarent |
assignarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
assignābo |
assignabor |
— |
| 2 p. |
assignābis |
assignaberis |
assignāto |
| 3 p. |
assignābit |
assignabitur |
assignāto |
| Plur. |
1 p. |
assignabimus |
assignabimur |
— |
| 2 p. |
assignabitis |
assignabimini |
assignatōte |
| 3 p. |
assignabuntur |
assignanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
assignāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
assignāri |
| Participium praesentis actīvi |
assignāns |
| Gerundium |
assignandī |
| Gerundivum |
assignandus, -a, -um |
Основа перфекта: assignāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
assignāvī |
assignāverim |
assignāveram |
assignāvissem |
assignāverō |
| 2 p. |
assignāvisti |
assignāveris |
assignāveras |
assignāvisses |
assignāveris |
| 3 p. |
assignāvit |
assignāverit |
assignāverat |
assignāvisset |
assignāverit |
| Pl. |
1 p. |
assignāvimus |
assignāverimus |
assignāverāmus |
assignāvissēmus |
assignāverimus |
| 2 p. |
assignāvistis |
assignāveritis |
assignāverātis |
assignāvissētis |
assignāveritis |
| 3 p. |
assignāvērunt |
assignāverint |
assignāverant |
assignāvissent |
assignāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
assignāvisse |
Основа супина: assignāt-
| Participium perfecti passivi |
assignātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
assignātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
assignātum |
| Supinum II |
assignātū |
Глагол, первое спряжение.
Приставка: as-; корень: --.