Латинский
Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: attestā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
— |
attestor |
— |
attester |
— |
— |
| 2 p. |
— |
attestāris |
— |
attestēris |
— |
attestare |
| 3 p. |
— |
attestātur |
— |
attestētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
— |
attestāmur |
— |
attestēmur |
— |
— |
| 2 p. |
— |
attestāmini |
— |
attestēmini |
— |
attestamini |
| 3 p. |
— |
attestantur |
— |
attestentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
— |
attestābar |
— |
attestārer |
| 2 p. |
— |
attestabāris |
— |
attestarēris |
| 3 p. |
— |
attestabātur |
— |
attestarētur |
| Plur. |
1 p. |
— |
attestabāmur |
— |
attestarēmur |
| 2 p. |
— |
attestabamini |
— |
attestarēmini |
| 3 p. |
— |
attestabantur |
— |
attestarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
— |
attestabor |
— |
| 2 p. |
— |
attestaberis |
— |
| 3 p. |
— |
attestabitur |
— |
| Plur. |
1 p. |
— |
attestabimur |
— |
| 2 p. |
— |
attestabimini |
— |
| 3 p. |
attestabuntur |
— |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
— |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
attestāri |
| Participium praesentis actīvi |
attestāns |
| Gerundium |
attestandī |
| Gerundivum |
attestandus, -a, -um |
Основа супина: attestāt-
| Participium perfecti passivi |
attestātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
attestātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
attestātum |
| Supinum II |
attestātū |
at-tes-tor
Глагол (отложительный), первое спряжение.
Приставка: at-; корень: -test-; окончание: -or.
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
Библиография
|
|
Для улучшения этой статьи желательно:
- Добавить транскрипцию в секцию «Произношение» с помощью {{transcription}}
- Добавить пример словоупотребления для значения с помощью {{пример}}
- Добавить синонимы в секцию «Семантические свойства»
- Добавить гиперонимы в секцию «Семантические свойства»
|