Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: candē-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
candeō |
candeor |
candeam |
candear |
— |
— |
| 2 p. |
candes |
candēris |
candeas |
candeāris |
cande |
candere |
| 3 p. |
candet |
candētur |
candeat |
candeātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
candēmus |
candēmur |
candeāmus |
candeāmur |
— |
— |
| 2 p. |
candētis |
candemini |
candeātis |
candeamini |
candēte |
candemini |
| 3 p. |
candent |
candentur |
candeant |
candeantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
candēbam |
candēbar |
candērem |
candērer |
| 2 p. |
candēbas |
candebāris |
candēres |
canderēris |
| 3 p. |
candēbat |
candebātur |
candēret |
canderētur |
| Plur. |
1 p. |
candebāmus |
candebāmur |
canderēmus |
canderēmur |
| 2 p. |
candebātis |
candebamini |
canderētis |
canderēmini |
| 3 p. |
candēbant |
candebantur |
canderent |
canderentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
candēbo |
candēbor |
— |
| 2 p. |
candēbis |
candeberis |
candēto |
| 3 p. |
candēbit |
candebitur |
candēto |
| Plur. |
1 p. |
candebimus |
candebimur |
— |
| 2 p. |
candebitis |
candebimini |
candetōte |
| 3 p. |
candebuntur |
candento |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
candēre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
candēri |
| Participium praesentis actīvi |
candens |
| Gerundium |
candendi |
| Gerundivum |
candendus, -a, -um |
Основа перфекта: candu-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
canduī |
canduerim |
candueram |
canduissem |
canduerō |
| 2 p. |
canduisti |
candueris |
candueras |
canduisses |
candueris |
| 3 p. |
canduit |
canduerit |
canduerat |
canduisset |
canduerit |
| Pl. |
1 p. |
canduimus |
canduerimus |
canduerāmus |
canduissēmus |
canduerimus |
| 2 p. |
canduistis |
candueritis |
canduerātis |
canduissētis |
candueritis |
| 3 p. |
canduērunt |
canduerint |
canduerant |
canduissent |
canduerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
canduisse |
candeō
Глагол, второе спряжение.
Корень: --.