Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: canonizā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
canonizō |
canonizor |
canonizem |
canonizer |
— |
— |
| 2 p. |
canonizas |
canonizāris |
canonizes |
canonizēris |
canonizā |
canonizare |
| 3 p. |
canonizat |
canonizātur |
canonizet |
canonizētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
canonizāmus |
canonizāmur |
canonizēmus |
canonizēmur |
— |
— |
| 2 p. |
canonizātis |
canonizāmini |
canonizētis |
canonizēmini |
canonizāte |
canonizamini |
| 3 p. |
canonizant |
canonizantur |
canonizent |
canonizentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
canonizābam |
canonizābar |
canonizārem |
canonizārer |
| 2 p. |
canonizābas |
canonizabāris |
canonizāres |
canonizarēris |
| 3 p. |
canonizābat |
canonizabātur |
canonizāret |
canonizarētur |
| Plur. |
1 p. |
canonizabāmus |
canonizabāmur |
canonizarēmus |
canonizarēmur |
| 2 p. |
canonizabātis |
canonizabamini |
canonizarētis |
canonizarēmini |
| 3 p. |
canonizābant |
canonizabantur |
canonizarent |
canonizarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
canonizābo |
canonizabor |
— |
| 2 p. |
canonizābis |
canonizaberis |
canonizāto |
| 3 p. |
canonizābit |
canonizabitur |
canonizāto |
| Plur. |
1 p. |
canonizabimus |
canonizabimur |
— |
| 2 p. |
canonizabitis |
canonizabimini |
canonizatōte |
| 3 p. |
canonizabuntur |
canonizanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
canonizāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
canonizāri |
| Participium praesentis actīvi |
canonizāns |
| Gerundium |
canonizandī |
| Gerundivum |
canonizandus, -a, -um |
Основа перфекта: canonizāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
canonizāvī |
canonizāverim |
canonizāveram |
canonizāvissem |
canonizāverō |
| 2 p. |
canonizāvisti |
canonizāveris |
canonizāveras |
canonizāvisses |
canonizāveris |
| 3 p. |
canonizāvit |
canonizāverit |
canonizāverat |
canonizāvisset |
canonizāverit |
| Pl. |
1 p. |
canonizāvimus |
canonizāverimus |
canonizāverāmus |
canonizāvissēmus |
canonizāverimus |
| 2 p. |
canonizāvistis |
canonizāveritis |
canonizāverātis |
canonizāvissētis |
canonizāveritis |
| 3 p. |
canonizāvērunt |
canonizāverint |
canonizāverant |
canonizāvissent |
canonizāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
canonizāvisse |
Основа супина: canonizāt-
| Participium perfecti passivi |
canonizātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
canonizātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
canonizātum |
| Supinum II |
canonizātū |
canonizo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.