Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: circumcumulā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
circumcumulō |
circumcumulor |
circumcumulem |
circumcumuler |
— |
— |
| 2 p. |
circumcumulas |
circumcumulāris |
circumcumules |
circumcumulēris |
circumcumulā |
circumcumulare |
| 3 p. |
circumcumulat |
circumcumulātur |
circumcumulet |
circumcumulētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
circumcumulāmus |
circumcumulāmur |
circumcumulēmus |
circumcumulēmur |
— |
— |
| 2 p. |
circumcumulātis |
circumcumulāmini |
circumcumulētis |
circumcumulēmini |
circumcumulāte |
circumcumulamini |
| 3 p. |
circumcumulant |
circumcumulantur |
circumcumulent |
circumcumulentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
circumcumulābam |
circumcumulābar |
circumcumulārem |
circumcumulārer |
| 2 p. |
circumcumulābas |
circumcumulabāris |
circumcumulāres |
circumcumularēris |
| 3 p. |
circumcumulābat |
circumcumulabātur |
circumcumulāret |
circumcumularētur |
| Plur. |
1 p. |
circumcumulabāmus |
circumcumulabāmur |
circumcumularēmus |
circumcumularēmur |
| 2 p. |
circumcumulabātis |
circumcumulabamini |
circumcumularētis |
circumcumularēmini |
| 3 p. |
circumcumulābant |
circumcumulabantur |
circumcumularent |
circumcumularentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
circumcumulābo |
circumcumulabor |
— |
| 2 p. |
circumcumulābis |
circumcumulaberis |
circumcumulāto |
| 3 p. |
circumcumulābit |
circumcumulabitur |
circumcumulāto |
| Plur. |
1 p. |
circumcumulabimus |
circumcumulabimur |
— |
| 2 p. |
circumcumulabitis |
circumcumulabimini |
circumcumulatōte |
| 3 p. |
circumcumulabuntur |
circumcumulanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
circumcumulāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
circumcumulāri |
| Participium praesentis actīvi |
circumcumulāns |
| Gerundium |
circumcumulandī |
| Gerundivum |
circumcumulandus, -a, -um |
Основа перфекта: circumcumulāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
circumcumulāvī |
circumcumulāverim |
circumcumulāveram |
circumcumulāvissem |
circumcumulāverō |
| 2 p. |
circumcumulāvisti |
circumcumulāveris |
circumcumulāveras |
circumcumulāvisses |
circumcumulāveris |
| 3 p. |
circumcumulāvit |
circumcumulāverit |
circumcumulāverat |
circumcumulāvisset |
circumcumulāverit |
| Pl. |
1 p. |
circumcumulāvimus |
circumcumulāverimus |
circumcumulāverāmus |
circumcumulāvissēmus |
circumcumulāverimus |
| 2 p. |
circumcumulāvistis |
circumcumulāveritis |
circumcumulāverātis |
circumcumulāvissētis |
circumcumulāveritis |
| 3 p. |
circumcumulāvērunt |
circumcumulāverint |
circumcumulāverant |
circumcumulāvissent |
circumcumulāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
circumcumulāvisse |
Основа супина: circumcumulāt-
| Participium perfecti passivi |
circumcumulātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
circumcumulātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
circumcumulātum |
| Supinum II |
circumcumulātū |
circumcumulo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: circum-; корень: --.