Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: coaequā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
coaequō |
coaequor |
coaequem |
coaequer |
— |
— |
| 2 p. |
coaequas |
coaequāris |
coaeques |
coaequēris |
coaequā |
coaequare |
| 3 p. |
coaequat |
coaequātur |
coaequet |
coaequētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
coaequāmus |
coaequāmur |
coaequēmus |
coaequēmur |
— |
— |
| 2 p. |
coaequātis |
coaequāmini |
coaequētis |
coaequēmini |
coaequāte |
coaequamini |
| 3 p. |
coaequant |
coaequantur |
coaequent |
coaequentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
coaequābam |
coaequābar |
coaequārem |
coaequārer |
| 2 p. |
coaequābas |
coaequabāris |
coaequāres |
coaequarēris |
| 3 p. |
coaequābat |
coaequabātur |
coaequāret |
coaequarētur |
| Plur. |
1 p. |
coaequabāmus |
coaequabāmur |
coaequarēmus |
coaequarēmur |
| 2 p. |
coaequabātis |
coaequabamini |
coaequarētis |
coaequarēmini |
| 3 p. |
coaequābant |
coaequabantur |
coaequarent |
coaequarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
coaequābo |
coaequabor |
— |
| 2 p. |
coaequābis |
coaequaberis |
coaequāto |
| 3 p. |
coaequābit |
coaequabitur |
coaequāto |
| Plur. |
1 p. |
coaequabimus |
coaequabimur |
— |
| 2 p. |
coaequabitis |
coaequabimini |
coaequatōte |
| 3 p. |
coaequabuntur |
coaequanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
coaequāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
coaequāri |
| Participium praesentis actīvi |
coaequāns |
| Gerundium |
coaequandī |
| Gerundivum |
coaequandus, -a, -um |
Основа перфекта: coaequāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
coaequāvī |
coaequāverim |
coaequāveram |
coaequāvissem |
coaequāverō |
| 2 p. |
coaequāvisti |
coaequāveris |
coaequāveras |
coaequāvisses |
coaequāveris |
| 3 p. |
coaequāvit |
coaequāverit |
coaequāverat |
coaequāvisset |
coaequāverit |
| Pl. |
1 p. |
coaequāvimus |
coaequāverimus |
coaequāverāmus |
coaequāvissēmus |
coaequāverimus |
| 2 p. |
coaequāvistis |
coaequāveritis |
coaequāverātis |
coaequāvissētis |
coaequāveritis |
| 3 p. |
coaequāvērunt |
coaequāverint |
coaequāverant |
coaequāvissent |
coaequāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
coaequāvisse |
Основа супина: coaequāt-
| Participium perfecti passivi |
coaequātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
coaequātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
coaequātum |
| Supinum II |
coaequātū |
co-ae-quō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: co-; корень: --.