Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: commutā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
commutō |
commutor |
commutem |
commuter |
— |
— |
| 2 p. |
commutas |
commutāris |
commutes |
commutēris |
commutā |
commutare |
| 3 p. |
commutat |
commutātur |
commutet |
commutētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
commutāmus |
commutāmur |
commutēmus |
commutēmur |
— |
— |
| 2 p. |
commutātis |
commutāmini |
commutētis |
commutēmini |
commutāte |
commutamini |
| 3 p. |
commutant |
commutantur |
commutent |
commutentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
commutābam |
commutābar |
commutārem |
commutārer |
| 2 p. |
commutābas |
commutabāris |
commutāres |
commutarēris |
| 3 p. |
commutābat |
commutabātur |
commutāret |
commutarētur |
| Plur. |
1 p. |
commutabāmus |
commutabāmur |
commutarēmus |
commutarēmur |
| 2 p. |
commutabātis |
commutabamini |
commutarētis |
commutarēmini |
| 3 p. |
commutābant |
commutabantur |
commutarent |
commutarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
commutābo |
commutabor |
— |
| 2 p. |
commutābis |
commutaberis |
commutāto |
| 3 p. |
commutābit |
commutabitur |
commutāto |
| Plur. |
1 p. |
commutabimus |
commutabimur |
— |
| 2 p. |
commutabitis |
commutabimini |
commutatōte |
| 3 p. |
commutabuntur |
commutanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
commutāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
commutāri |
| Participium praesentis actīvi |
commutāns |
| Gerundium |
commutandī |
| Gerundivum |
commutandus, -a, -um |
Основа перфекта: commutāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
commutāvī |
commutāverim |
commutāveram |
commutāvissem |
commutāverō |
| 2 p. |
commutāvisti |
commutāveris |
commutāveras |
commutāvisses |
commutāveris |
| 3 p. |
commutāvit |
commutāverit |
commutāverat |
commutāvisset |
commutāverit |
| Pl. |
1 p. |
commutāvimus |
commutāverimus |
commutāverāmus |
commutāvissēmus |
commutāverimus |
| 2 p. |
commutāvistis |
commutāveritis |
commutāverātis |
commutāvissētis |
commutāveritis |
| 3 p. |
commutāvērunt |
commutāverint |
commutāverant |
commutāvissent |
commutāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
commutāvisse |
Основа супина: commutāt-
| Participium perfecti passivi |
commutātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
commutātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
commutātum |
| Supinum II |
commutātū |
com-mū-tō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: com-; корень: --.