Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: concatenā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
concatenō |
concatenor |
concatenem |
concatener |
— |
— |
| 2 p. |
concatenas |
concatenāris |
concatenes |
concatenēris |
concatenā |
concatenare |
| 3 p. |
concatenat |
concatenātur |
concatenet |
concatenētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
concatenāmus |
concatenāmur |
concatenēmus |
concatenēmur |
— |
— |
| 2 p. |
concatenātis |
concatenāmini |
concatenētis |
concatenēmini |
concatenāte |
concatenamini |
| 3 p. |
concatenant |
concatenantur |
concatenent |
concatenentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
concatenābam |
concatenābar |
concatenārem |
concatenārer |
| 2 p. |
concatenābas |
concatenabāris |
concatenāres |
concatenarēris |
| 3 p. |
concatenābat |
concatenabātur |
concatenāret |
concatenarētur |
| Plur. |
1 p. |
concatenabāmus |
concatenabāmur |
concatenarēmus |
concatenarēmur |
| 2 p. |
concatenabātis |
concatenabamini |
concatenarētis |
concatenarēmini |
| 3 p. |
concatenābant |
concatenabantur |
concatenarent |
concatenarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
concatenābo |
concatenabor |
— |
| 2 p. |
concatenābis |
concatenaberis |
concatenāto |
| 3 p. |
concatenābit |
concatenabitur |
concatenāto |
| Plur. |
1 p. |
concatenabimus |
concatenabimur |
— |
| 2 p. |
concatenabitis |
concatenabimini |
concatenatōte |
| 3 p. |
concatenabuntur |
concatenanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
concatenāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
concatenāri |
| Participium praesentis actīvi |
concatenāns |
| Gerundium |
concatenandī |
| Gerundivum |
concatenandus, -a, -um |
Основа перфекта: concatenāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
concatenāvī |
concatenāverim |
concatenāveram |
concatenāvissem |
concatenāverō |
| 2 p. |
concatenāvisti |
concatenāveris |
concatenāveras |
concatenāvisses |
concatenāveris |
| 3 p. |
concatenāvit |
concatenāverit |
concatenāverat |
concatenāvisset |
concatenāverit |
| Pl. |
1 p. |
concatenāvimus |
concatenāverimus |
concatenāverāmus |
concatenāvissēmus |
concatenāverimus |
| 2 p. |
concatenāvistis |
concatenāveritis |
concatenāverātis |
concatenāvissētis |
concatenāveritis |
| 3 p. |
concatenāvērunt |
concatenāverint |
concatenāverant |
concatenāvissent |
concatenāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
concatenāvisse |
Основа супина: concatenāt-
| Participium perfecti passivi |
concatenātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
concatenātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
concatenātum |
| Supinum II |
concatenātū |
concateno
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.