Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: concordā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
concordō |
concordor |
concordem |
concorder |
— |
— |
| 2 p. |
concordas |
concordāris |
concordes |
concordēris |
concordā |
concordare |
| 3 p. |
concordat |
concordātur |
concordet |
concordētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
concordāmus |
concordāmur |
concordēmus |
concordēmur |
— |
— |
| 2 p. |
concordātis |
concordāmini |
concordētis |
concordēmini |
concordāte |
concordamini |
| 3 p. |
concordant |
concordantur |
concordent |
concordentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
concordābam |
concordābar |
concordārem |
concordārer |
| 2 p. |
concordābas |
concordabāris |
concordāres |
concordarēris |
| 3 p. |
concordābat |
concordabātur |
concordāret |
concordarētur |
| Plur. |
1 p. |
concordabāmus |
concordabāmur |
concordarēmus |
concordarēmur |
| 2 p. |
concordabātis |
concordabamini |
concordarētis |
concordarēmini |
| 3 p. |
concordābant |
concordabantur |
concordarent |
concordarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
concordābo |
concordabor |
— |
| 2 p. |
concordābis |
concordaberis |
concordāto |
| 3 p. |
concordābit |
concordabitur |
concordāto |
| Plur. |
1 p. |
concordabimus |
concordabimur |
— |
| 2 p. |
concordabitis |
concordabimini |
concordatōte |
| 3 p. |
concordabuntur |
concordanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
concordāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
concordāri |
| Participium praesentis actīvi |
concordāns |
| Gerundium |
concordandī |
| Gerundivum |
concordandus, -a, -um |
Основа перфекта: concordāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
concordāvī |
concordāverim |
concordāveram |
concordāvissem |
concordāverō |
| 2 p. |
concordāvisti |
concordāveris |
concordāveras |
concordāvisses |
concordāveris |
| 3 p. |
concordāvit |
concordāverit |
concordāverat |
concordāvisset |
concordāverit |
| Pl. |
1 p. |
concordāvimus |
concordāverimus |
concordāverāmus |
concordāvissēmus |
concordāverimus |
| 2 p. |
concordāvistis |
concordāveritis |
concordāverātis |
concordāvissētis |
concordāveritis |
| 3 p. |
concordāvērunt |
concordāverint |
concordāverant |
concordāvissent |
concordāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
concordāvisse |
Основа супина: concordāt-
| Participium perfecti passivi |
concordātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
concordātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
concordātum |
| Supinum II |
concordātū |
con-cor-dō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.