Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: concorporā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
concorporō |
concorporor |
concorporem |
concorporer |
— |
— |
| 2 p. |
concorporas |
concorporāris |
concorpores |
concorporēris |
concorporā |
concorporare |
| 3 p. |
concorporat |
concorporātur |
concorporet |
concorporētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
concorporāmus |
concorporāmur |
concorporēmus |
concorporēmur |
— |
— |
| 2 p. |
concorporātis |
concorporāmini |
concorporētis |
concorporēmini |
concorporāte |
concorporamini |
| 3 p. |
concorporant |
concorporantur |
concorporent |
concorporentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
concorporābam |
concorporābar |
concorporārem |
concorporārer |
| 2 p. |
concorporābas |
concorporabāris |
concorporāres |
concorporarēris |
| 3 p. |
concorporābat |
concorporabātur |
concorporāret |
concorporarētur |
| Plur. |
1 p. |
concorporabāmus |
concorporabāmur |
concorporarēmus |
concorporarēmur |
| 2 p. |
concorporabātis |
concorporabamini |
concorporarētis |
concorporarēmini |
| 3 p. |
concorporābant |
concorporabantur |
concorporarent |
concorporarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
concorporābo |
concorporabor |
— |
| 2 p. |
concorporābis |
concorporaberis |
concorporāto |
| 3 p. |
concorporābit |
concorporabitur |
concorporāto |
| Plur. |
1 p. |
concorporabimus |
concorporabimur |
— |
| 2 p. |
concorporabitis |
concorporabimini |
concorporatōte |
| 3 p. |
concorporabuntur |
concorporanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
concorporāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
concorporāri |
| Participium praesentis actīvi |
concorporāns |
| Gerundium |
concorporandī |
| Gerundivum |
concorporandus, -a, -um |
Основа перфекта: concorporāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
concorporāvī |
concorporāverim |
concorporāveram |
concorporāvissem |
concorporāverō |
| 2 p. |
concorporāvisti |
concorporāveris |
concorporāveras |
concorporāvisses |
concorporāveris |
| 3 p. |
concorporāvit |
concorporāverit |
concorporāverat |
concorporāvisset |
concorporāverit |
| Pl. |
1 p. |
concorporāvimus |
concorporāverimus |
concorporāverāmus |
concorporāvissēmus |
concorporāverimus |
| 2 p. |
concorporāvistis |
concorporāveritis |
concorporāverātis |
concorporāvissētis |
concorporāveritis |
| 3 p. |
concorporāvērunt |
concorporāverint |
concorporāverant |
concorporāvissent |
concorporāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
concorporāvisse |
Основа супина: concorporāt-
| Participium perfecti passivi |
concorporātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
concorporātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
concorporātum |
| Supinum II |
concorporātū |
concorporo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.