Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: concurā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
concurō |
concuror |
concurem |
concurer |
— |
— |
| 2 p. |
concuras |
concurāris |
concures |
concurēris |
concurā |
concurare |
| 3 p. |
concurat |
concurātur |
concuret |
concurētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
concurāmus |
concurāmur |
concurēmus |
concurēmur |
— |
— |
| 2 p. |
concurātis |
concurāmini |
concurētis |
concurēmini |
concurāte |
concuramini |
| 3 p. |
concurant |
concurantur |
concurent |
concurentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
concurābam |
concurābar |
concurārem |
concurārer |
| 2 p. |
concurābas |
concurabāris |
concurāres |
concurarēris |
| 3 p. |
concurābat |
concurabātur |
concurāret |
concurarētur |
| Plur. |
1 p. |
concurabāmus |
concurabāmur |
concurarēmus |
concurarēmur |
| 2 p. |
concurabātis |
concurabamini |
concurarētis |
concurarēmini |
| 3 p. |
concurābant |
concurabantur |
concurarent |
concurarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
concurābo |
concurabor |
— |
| 2 p. |
concurābis |
concuraberis |
concurāto |
| 3 p. |
concurābit |
concurabitur |
concurāto |
| Plur. |
1 p. |
concurabimus |
concurabimur |
— |
| 2 p. |
concurabitis |
concurabimini |
concuratōte |
| 3 p. |
concurabuntur |
concuranto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
concurāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
concurāri |
| Participium praesentis actīvi |
concurāns |
| Gerundium |
concurandī |
| Gerundivum |
concurandus, -a, -um |
Основа перфекта: concurāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
concurāvī |
concurāverim |
concurāveram |
concurāvissem |
concurāverō |
| 2 p. |
concurāvisti |
concurāveris |
concurāveras |
concurāvisses |
concurāveris |
| 3 p. |
concurāvit |
concurāverit |
concurāverat |
concurāvisset |
concurāverit |
| Pl. |
1 p. |
concurāvimus |
concurāverimus |
concurāverāmus |
concurāvissēmus |
concurāverimus |
| 2 p. |
concurāvistis |
concurāveritis |
concurāverātis |
concurāvissētis |
concurāveritis |
| 3 p. |
concurāvērunt |
concurāverint |
concurāverant |
concurāvissent |
concurāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
concurāvisse |
Основа супина: concurāt-
| Participium perfecti passivi |
concurātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
concurātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
concurātum |
| Supinum II |
concurātū |
concuro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.