Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: condormī-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
condormiō |
condormior |
condormiam |
condormiar |
— |
— |
| 2 p. |
condormis |
condormīris |
condormias |
condormiāris |
condormī |
condormīre |
| 3 p. |
condormit |
condormītur |
condormiat |
condormiātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
condormīmus |
condormīmur |
condormiāmus |
condormiāmur |
— |
— |
| 2 p. |
condormītis |
condormimini |
condormiātis |
condormiāmini |
condormīte |
condormimini |
| 3 p. |
condormiunt |
condormiuntur |
condormiant |
condormiantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
condormiēbam |
condormiēbar |
condormīrem |
condormīrer |
| 2 p. |
condormiēbas |
condormiebāris |
condormīres |
condormirēris |
| 3 p. |
condormiēbat |
condormiebātur |
condormīret |
condormirētur |
| Plur. |
1 p. |
condormiebāmus |
condormiebāmur |
condormirēmus |
condormirēmur |
| 2 p. |
condormiebātis |
condormiebamini |
condormirētis |
condormirēmini |
| 3 p. |
condormiēbant |
condormiebantur |
condormīrent |
condormirentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
condormiam |
condormiar |
— |
| 2 p. |
condormies |
condormiēris |
condormīto |
| 3 p. |
condormiet |
condormiētur |
condormīto |
| Plur. |
1 p. |
condormiēmus |
condormiēmur |
— |
| 2 p. |
condormiētis |
condormiemini |
condormitōte |
| 3 p. |
condormientur |
condormiunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
condormīre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
condormīri |
| Participium praesentis actīvi |
condormiens |
| Gerundium |
condormiendi |
| Gerundivum |
condormiendus, -a, -um |
Основа перфекта: condormīv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
condormīvī |
condormīverim |
condormīveram |
condormīvissem |
condormīverō |
| 2 p. |
condormīvisti |
condormīveris |
condormīveras |
condormīvisses |
condormīveris |
| 3 p. |
condormīvit |
condormīverit |
condormīverat |
condormīvisset |
condormīverit |
| Pl. |
1 p. |
condormīvimus |
condormīverimus |
condormīverāmus |
condormīvissēmus |
condormīverimus |
| 2 p. |
condormīvistis |
condormīveritis |
condormīverātis |
condormīvissētis |
condormīveritis |
| 3 p. |
condormīvērunt |
condormīverint |
condormīverant |
condormīvissent |
condormīverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
condormīvisse |
Основа супина: condormīt-
| Participium perfecti passivi |
condormītus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
condormītūrus, -a, -um |
| Supinum I |
condormītum |
| Supinum II |
condormītū |
condormio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.