Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: confirmā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
confirmō |
confirmor |
confirmem |
confirmer |
— |
— |
| 2 p. |
confirmas |
confirmāris |
confirmes |
confirmēris |
confirmā |
confirmare |
| 3 p. |
confirmat |
confirmātur |
confirmet |
confirmētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
confirmāmus |
confirmāmur |
confirmēmus |
confirmēmur |
— |
— |
| 2 p. |
confirmātis |
confirmāmini |
confirmētis |
confirmēmini |
confirmāte |
confirmamini |
| 3 p. |
confirmant |
confirmantur |
confirment |
confirmentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
confirmābam |
confirmābar |
confirmārem |
confirmārer |
| 2 p. |
confirmābas |
confirmabāris |
confirmāres |
confirmarēris |
| 3 p. |
confirmābat |
confirmabātur |
confirmāret |
confirmarētur |
| Plur. |
1 p. |
confirmabāmus |
confirmabāmur |
confirmarēmus |
confirmarēmur |
| 2 p. |
confirmabātis |
confirmabamini |
confirmarētis |
confirmarēmini |
| 3 p. |
confirmābant |
confirmabantur |
confirmarent |
confirmarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
confirmābo |
confirmabor |
— |
| 2 p. |
confirmābis |
confirmaberis |
confirmāto |
| 3 p. |
confirmābit |
confirmabitur |
confirmāto |
| Plur. |
1 p. |
confirmabimus |
confirmabimur |
— |
| 2 p. |
confirmabitis |
confirmabimini |
confirmatōte |
| 3 p. |
confirmabuntur |
confirmanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
confirmāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
confirmāri |
| Participium praesentis actīvi |
confirmāns |
| Gerundium |
confirmandī |
| Gerundivum |
confirmandus, -a, -um |
Основа перфекта: confirmāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
confirmāvī |
confirmāverim |
confirmāveram |
confirmāvissem |
confirmāverō |
| 2 p. |
confirmāvisti |
confirmāveris |
confirmāveras |
confirmāvisses |
confirmāveris |
| 3 p. |
confirmāvit |
confirmāverit |
confirmāverat |
confirmāvisset |
confirmāverit |
| Pl. |
1 p. |
confirmāvimus |
confirmāverimus |
confirmāverāmus |
confirmāvissēmus |
confirmāverimus |
| 2 p. |
confirmāvistis |
confirmāveritis |
confirmāverātis |
confirmāvissētis |
confirmāveritis |
| 3 p. |
confirmāvērunt |
confirmāverint |
confirmāverant |
confirmāvissent |
confirmāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
confirmāvisse |
Основа супина: confirmāt-
| Participium perfecti passivi |
confirmātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
confirmātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
confirmātum |
| Supinum II |
confirmātū |
con-fir-mō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: -firm-.