Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: connumerā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
connumerō |
connumeror |
connumerem |
connumerer |
— |
— |
| 2 p. |
connumeras |
connumerāris |
connumeres |
connumerēris |
connumerā |
connumerare |
| 3 p. |
connumerat |
connumerātur |
connumeret |
connumerētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
connumerāmus |
connumerāmur |
connumerēmus |
connumerēmur |
— |
— |
| 2 p. |
connumerātis |
connumerāmini |
connumerētis |
connumerēmini |
connumerāte |
connumeramini |
| 3 p. |
connumerant |
connumerantur |
connumerent |
connumerentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
connumerābam |
connumerābar |
connumerārem |
connumerārer |
| 2 p. |
connumerābas |
connumerabāris |
connumerāres |
connumerarēris |
| 3 p. |
connumerābat |
connumerabātur |
connumerāret |
connumerarētur |
| Plur. |
1 p. |
connumerabāmus |
connumerabāmur |
connumerarēmus |
connumerarēmur |
| 2 p. |
connumerabātis |
connumerabamini |
connumerarētis |
connumerarēmini |
| 3 p. |
connumerābant |
connumerabantur |
connumerarent |
connumerarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
connumerābo |
connumerabor |
— |
| 2 p. |
connumerābis |
connumeraberis |
connumerāto |
| 3 p. |
connumerābit |
connumerabitur |
connumerāto |
| Plur. |
1 p. |
connumerabimus |
connumerabimur |
— |
| 2 p. |
connumerabitis |
connumerabimini |
connumeratōte |
| 3 p. |
connumerabuntur |
connumeranto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
connumerāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
connumerāri |
| Participium praesentis actīvi |
connumerāns |
| Gerundium |
connumerandī |
| Gerundivum |
connumerandus, -a, -um |
Основа перфекта: connumerāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
connumerāvī |
connumerāverim |
connumerāveram |
connumerāvissem |
connumerāverō |
| 2 p. |
connumerāvisti |
connumerāveris |
connumerāveras |
connumerāvisses |
connumerāveris |
| 3 p. |
connumerāvit |
connumerāverit |
connumerāverat |
connumerāvisset |
connumerāverit |
| Pl. |
1 p. |
connumerāvimus |
connumerāverimus |
connumerāverāmus |
connumerāvissēmus |
connumerāverimus |
| 2 p. |
connumerāvistis |
connumerāveritis |
connumerāverātis |
connumerāvissētis |
connumerāveritis |
| 3 p. |
connumerāvērunt |
connumerāverint |
connumerāverant |
connumerāvissent |
connumerāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
connumerāvisse |
Основа супина: connumerāt-
| Participium perfecti passivi |
connumerātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
connumerātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
connumerātum |
| Supinum II |
connumerātū |
con-nu-me-ro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: -numer-; окончание: -o.