Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: cōnsarcinā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
cōnsarcinō |
cōnsarcinor |
cōnsarcinem |
cōnsarciner |
— |
— |
| 2 p. |
cōnsarcinas |
cōnsarcināris |
cōnsarcines |
cōnsarcinēris |
cōnsarcinā |
cōnsarcinare |
| 3 p. |
cōnsarcinat |
cōnsarcinātur |
cōnsarcinet |
cōnsarcinētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
cōnsarcināmus |
cōnsarcināmur |
cōnsarcinēmus |
cōnsarcinēmur |
— |
— |
| 2 p. |
cōnsarcinātis |
cōnsarcināmini |
cōnsarcinētis |
cōnsarcinēmini |
cōnsarcināte |
cōnsarcinamini |
| 3 p. |
cōnsarcinant |
cōnsarcinantur |
cōnsarcinent |
cōnsarcinentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
cōnsarcinābam |
cōnsarcinābar |
cōnsarcinārem |
cōnsarcinārer |
| 2 p. |
cōnsarcinābas |
cōnsarcinabāris |
cōnsarcināres |
cōnsarcinarēris |
| 3 p. |
cōnsarcinābat |
cōnsarcinabātur |
cōnsarcināret |
cōnsarcinarētur |
| Plur. |
1 p. |
cōnsarcinabāmus |
cōnsarcinabāmur |
cōnsarcinarēmus |
cōnsarcinarēmur |
| 2 p. |
cōnsarcinabātis |
cōnsarcinabamini |
cōnsarcinarētis |
cōnsarcinarēmini |
| 3 p. |
cōnsarcinābant |
cōnsarcinabantur |
cōnsarcinarent |
cōnsarcinarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
cōnsarcinābo |
cōnsarcinabor |
— |
| 2 p. |
cōnsarcinābis |
cōnsarcinaberis |
cōnsarcināto |
| 3 p. |
cōnsarcinābit |
cōnsarcinabitur |
cōnsarcināto |
| Plur. |
1 p. |
cōnsarcinabimus |
cōnsarcinabimur |
— |
| 2 p. |
cōnsarcinabitis |
cōnsarcinabimini |
cōnsarcinatōte |
| 3 p. |
cōnsarcinabuntur |
cōnsarcinanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
cōnsarcināre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
cōnsarcināri |
| Participium praesentis actīvi |
cōnsarcināns |
| Gerundium |
cōnsarcinandī |
| Gerundivum |
cōnsarcinandus, -a, -um |
Основа перфекта: cōnsarcināv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
cōnsarcināvī |
cōnsarcināverim |
cōnsarcināveram |
cōnsarcināvissem |
cōnsarcināverō |
| 2 p. |
cōnsarcināvisti |
cōnsarcināveris |
cōnsarcināveras |
cōnsarcināvisses |
cōnsarcināveris |
| 3 p. |
cōnsarcināvit |
cōnsarcināverit |
cōnsarcināverat |
cōnsarcināvisset |
cōnsarcināverit |
| Pl. |
1 p. |
cōnsarcināvimus |
cōnsarcināverimus |
cōnsarcināverāmus |
cōnsarcināvissēmus |
cōnsarcināverimus |
| 2 p. |
cōnsarcināvistis |
cōnsarcināveritis |
cōnsarcināverātis |
cōnsarcināvissētis |
cōnsarcināveritis |
| 3 p. |
cōnsarcināvērunt |
cōnsarcināverint |
cōnsarcināverant |
cōnsarcināvissent |
cōnsarcināverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
cōnsarcināvisse |
Основа супина: cōnsarcināt-
| Participium perfecti passivi |
cōnsarcinātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
cōnsarcinātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
cōnsarcinātum |
| Supinum II |
cōnsarcinātū |
cōn-sar-ci-no
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.