Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: cōnscelerā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
cōnscelerō |
cōnsceleror |
cōnscelerem |
cōnscelerer |
— |
— |
| 2 p. |
cōnsceleras |
cōnscelerāris |
cōnsceleres |
cōnscelerēris |
cōnscelerā |
cōnscelerare |
| 3 p. |
cōnscelerat |
cōnscelerātur |
cōnsceleret |
cōnscelerētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
cōnscelerāmus |
cōnscelerāmur |
cōnscelerēmus |
cōnscelerēmur |
— |
— |
| 2 p. |
cōnscelerātis |
cōnscelerāmini |
cōnscelerētis |
cōnscelerēmini |
cōnscelerāte |
cōnsceleramini |
| 3 p. |
cōnscelerant |
cōnscelerantur |
cōnscelerent |
cōnscelerentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
cōnscelerābam |
cōnscelerābar |
cōnscelerārem |
cōnscelerārer |
| 2 p. |
cōnscelerābas |
cōnscelerabāris |
cōnscelerāres |
cōnscelerarēris |
| 3 p. |
cōnscelerābat |
cōnscelerabātur |
cōnscelerāret |
cōnscelerarētur |
| Plur. |
1 p. |
cōnscelerabāmus |
cōnscelerabāmur |
cōnscelerarēmus |
cōnscelerarēmur |
| 2 p. |
cōnscelerabātis |
cōnscelerabamini |
cōnscelerarētis |
cōnscelerarēmini |
| 3 p. |
cōnscelerābant |
cōnscelerabantur |
cōnscelerarent |
cōnscelerarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
cōnscelerābo |
cōnscelerabor |
— |
| 2 p. |
cōnscelerābis |
cōnsceleraberis |
cōnscelerāto |
| 3 p. |
cōnscelerābit |
cōnscelerabitur |
cōnscelerāto |
| Plur. |
1 p. |
cōnscelerabimus |
cōnscelerabimur |
— |
| 2 p. |
cōnscelerabitis |
cōnscelerabimini |
cōnsceleratōte |
| 3 p. |
cōnscelerabuntur |
cōnsceleranto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
cōnscelerāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
cōnscelerāri |
| Participium praesentis actīvi |
cōnscelerāns |
| Gerundium |
cōnscelerandī |
| Gerundivum |
cōnscelerandus, -a, -um |
Основа перфекта: cōnscelerāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
cōnscelerāvī |
cōnscelerāverim |
cōnscelerāveram |
cōnscelerāvissem |
cōnscelerāverō |
| 2 p. |
cōnscelerāvisti |
cōnscelerāveris |
cōnscelerāveras |
cōnscelerāvisses |
cōnscelerāveris |
| 3 p. |
cōnscelerāvit |
cōnscelerāverit |
cōnscelerāverat |
cōnscelerāvisset |
cōnscelerāverit |
| Pl. |
1 p. |
cōnscelerāvimus |
cōnscelerāverimus |
cōnscelerāverāmus |
cōnscelerāvissēmus |
cōnscelerāverimus |
| 2 p. |
cōnscelerāvistis |
cōnscelerāveritis |
cōnscelerāverātis |
cōnscelerāvissētis |
cōnscelerāveritis |
| 3 p. |
cōnscelerāvērunt |
cōnscelerāverint |
cōnscelerāverant |
cōnscelerāvissent |
cōnscelerāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
cōnscelerāvisse |
Основа супина: cōnscelerāt-
| Participium perfecti passivi |
cōnscelerātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
cōnscelerātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
cōnscelerātum |
| Supinum II |
cōnscelerātū |
cōn-sce-le-rō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.