Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: consudā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
consudō |
consudor |
consudem |
consuder |
— |
— |
| 2 p. |
consudas |
consudāris |
consudes |
consudēris |
consudā |
consudare |
| 3 p. |
consudat |
consudātur |
consudet |
consudētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
consudāmus |
consudāmur |
consudēmus |
consudēmur |
— |
— |
| 2 p. |
consudātis |
consudāmini |
consudētis |
consudēmini |
consudāte |
consudamini |
| 3 p. |
consudant |
consudantur |
consudent |
consudentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
consudābam |
consudābar |
consudārem |
consudārer |
| 2 p. |
consudābas |
consudabāris |
consudāres |
consudarēris |
| 3 p. |
consudābat |
consudabātur |
consudāret |
consudarētur |
| Plur. |
1 p. |
consudabāmus |
consudabāmur |
consudarēmus |
consudarēmur |
| 2 p. |
consudabātis |
consudabamini |
consudarētis |
consudarēmini |
| 3 p. |
consudābant |
consudabantur |
consudarent |
consudarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
consudābo |
consudabor |
— |
| 2 p. |
consudābis |
consudaberis |
consudāto |
| 3 p. |
consudābit |
consudabitur |
consudāto |
| Plur. |
1 p. |
consudabimus |
consudabimur |
— |
| 2 p. |
consudabitis |
consudabimini |
consudatōte |
| 3 p. |
consudabuntur |
consudanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
consudāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
consudāri |
| Participium praesentis actīvi |
consudāns |
| Gerundium |
consudandī |
| Gerundivum |
consudandus, -a, -um |
Основа перфекта: consudāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
consudāvī |
consudāverim |
consudāveram |
consudāvissem |
consudāverō |
| 2 p. |
consudāvisti |
consudāveris |
consudāveras |
consudāvisses |
consudāveris |
| 3 p. |
consudāvit |
consudāverit |
consudāverat |
consudāvisset |
consudāverit |
| Pl. |
1 p. |
consudāvimus |
consudāverimus |
consudāverāmus |
consudāvissēmus |
consudāverimus |
| 2 p. |
consudāvistis |
consudāveritis |
consudāverātis |
consudāvissētis |
consudāveritis |
| 3 p. |
consudāvērunt |
consudāverint |
consudāverant |
consudāvissent |
consudāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
consudāvisse |
Основа супина: consudāt-
| Participium perfecti passivi |
consudātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
consudātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
consudātum |
| Supinum II |
consudātū |
consudo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.