Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: convariā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
convariō |
convarior |
convariem |
convarier |
— |
— |
| 2 p. |
convarias |
convariāris |
convaries |
convariēris |
convariā |
convariare |
| 3 p. |
convariat |
convariātur |
convariet |
convariētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
convariāmus |
convariāmur |
convariēmus |
convariēmur |
— |
— |
| 2 p. |
convariātis |
convariāmini |
convariētis |
convariēmini |
convariāte |
convariamini |
| 3 p. |
convariant |
convariantur |
convarient |
convarientur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
convariābam |
convariābar |
convariārem |
convariārer |
| 2 p. |
convariābas |
convariabāris |
convariāres |
convariarēris |
| 3 p. |
convariābat |
convariabātur |
convariāret |
convariarētur |
| Plur. |
1 p. |
convariabāmus |
convariabāmur |
convariarēmus |
convariarēmur |
| 2 p. |
convariabātis |
convariabamini |
convariarētis |
convariarēmini |
| 3 p. |
convariābant |
convariabantur |
convariarent |
convariarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
convariābo |
convariabor |
— |
| 2 p. |
convariābis |
convariaberis |
convariāto |
| 3 p. |
convariābit |
convariabitur |
convariāto |
| Plur. |
1 p. |
convariabimus |
convariabimur |
— |
| 2 p. |
convariabitis |
convariabimini |
convariatōte |
| 3 p. |
convariabuntur |
convarianto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
convariāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
convariāri |
| Participium praesentis actīvi |
convariāns |
| Gerundium |
convariandī |
| Gerundivum |
convariandus, -a, -um |
Основа перфекта: convariāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
convariāvī |
convariāverim |
convariāveram |
convariāvissem |
convariāverō |
| 2 p. |
convariāvisti |
convariāveris |
convariāveras |
convariāvisses |
convariāveris |
| 3 p. |
convariāvit |
convariāverit |
convariāverat |
convariāvisset |
convariāverit |
| Pl. |
1 p. |
convariāvimus |
convariāverimus |
convariāverāmus |
convariāvissēmus |
convariāverimus |
| 2 p. |
convariāvistis |
convariāveritis |
convariāverātis |
convariāvissētis |
convariāveritis |
| 3 p. |
convariāvērunt |
convariāverint |
convariāverant |
convariāvissent |
convariāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
convariāvisse |
Основа супина: convariāt-
| Participium perfecti passivi |
convariātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
convariātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
convariātum |
| Supinum II |
convariātū |
convario
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.