Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: cooptā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
cooptō |
cooptor |
cooptem |
coopter |
— |
— |
| 2 p. |
cooptas |
cooptāris |
cooptes |
cooptēris |
cooptā |
cooptare |
| 3 p. |
cooptat |
cooptātur |
cooptet |
cooptētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
cooptāmus |
cooptāmur |
cooptēmus |
cooptēmur |
— |
— |
| 2 p. |
cooptātis |
cooptāmini |
cooptētis |
cooptēmini |
cooptāte |
cooptamini |
| 3 p. |
cooptant |
cooptantur |
cooptent |
cooptentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
cooptābam |
cooptābar |
cooptārem |
cooptārer |
| 2 p. |
cooptābas |
cooptabāris |
cooptāres |
cooptarēris |
| 3 p. |
cooptābat |
cooptabātur |
cooptāret |
cooptarētur |
| Plur. |
1 p. |
cooptabāmus |
cooptabāmur |
cooptarēmus |
cooptarēmur |
| 2 p. |
cooptabātis |
cooptabamini |
cooptarētis |
cooptarēmini |
| 3 p. |
cooptābant |
cooptabantur |
cooptarent |
cooptarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
cooptābo |
cooptabor |
— |
| 2 p. |
cooptābis |
cooptaberis |
cooptāto |
| 3 p. |
cooptābit |
cooptabitur |
cooptāto |
| Plur. |
1 p. |
cooptabimus |
cooptabimur |
— |
| 2 p. |
cooptabitis |
cooptabimini |
cooptatōte |
| 3 p. |
cooptabuntur |
cooptanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
cooptāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
cooptāri |
| Participium praesentis actīvi |
cooptāns |
| Gerundium |
cooptandī |
| Gerundivum |
cooptandus, -a, -um |
Основа перфекта: cooptāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
cooptāvī |
cooptāverim |
cooptāveram |
cooptāvissem |
cooptāverō |
| 2 p. |
cooptāvisti |
cooptāveris |
cooptāveras |
cooptāvisses |
cooptāveris |
| 3 p. |
cooptāvit |
cooptāverit |
cooptāverat |
cooptāvisset |
cooptāverit |
| Pl. |
1 p. |
cooptāvimus |
cooptāverimus |
cooptāverāmus |
cooptāvissēmus |
cooptāverimus |
| 2 p. |
cooptāvistis |
cooptāveritis |
cooptāverātis |
cooptāvissētis |
cooptāveritis |
| 3 p. |
cooptāvērunt |
cooptāverint |
cooptāverant |
cooptāvissent |
cooptāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
cooptāvisse |
Основа супина: cooptāt-
| Participium perfecti passivi |
cooptātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
cooptātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
cooptātum |
| Supinum II |
cooptātū |
co-op-tō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: co-; корень: --.