Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: debilitā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
debilitō |
debilitor |
debilitem |
debiliter |
— |
— |
| 2 p. |
debilitas |
debilitāris |
debilites |
debilitēris |
debilitā |
debilitare |
| 3 p. |
debilitat |
debilitātur |
debilitet |
debilitētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
debilitāmus |
debilitāmur |
debilitēmus |
debilitēmur |
— |
— |
| 2 p. |
debilitātis |
debilitāmini |
debilitētis |
debilitēmini |
debilitāte |
debilitamini |
| 3 p. |
debilitant |
debilitantur |
debilitent |
debilitentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
debilitābam |
debilitābar |
debilitārem |
debilitārer |
| 2 p. |
debilitābas |
debilitabāris |
debilitāres |
debilitarēris |
| 3 p. |
debilitābat |
debilitabātur |
debilitāret |
debilitarētur |
| Plur. |
1 p. |
debilitabāmus |
debilitabāmur |
debilitarēmus |
debilitarēmur |
| 2 p. |
debilitabātis |
debilitabamini |
debilitarētis |
debilitarēmini |
| 3 p. |
debilitābant |
debilitabantur |
debilitarent |
debilitarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
debilitābo |
debilitabor |
— |
| 2 p. |
debilitābis |
debilitaberis |
debilitāto |
| 3 p. |
debilitābit |
debilitabitur |
debilitāto |
| Plur. |
1 p. |
debilitabimus |
debilitabimur |
— |
| 2 p. |
debilitabitis |
debilitabimini |
debilitatōte |
| 3 p. |
debilitabuntur |
debilitanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
debilitāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
debilitāri |
| Participium praesentis actīvi |
debilitāns |
| Gerundium |
debilitandī |
| Gerundivum |
debilitandus, -a, -um |
Основа перфекта: debilitāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
debilitāvī |
debilitāverim |
debilitāveram |
debilitāvissem |
debilitāverō |
| 2 p. |
debilitāvisti |
debilitāveris |
debilitāveras |
debilitāvisses |
debilitāveris |
| 3 p. |
debilitāvit |
debilitāverit |
debilitāverat |
debilitāvisset |
debilitāverit |
| Pl. |
1 p. |
debilitāvimus |
debilitāverimus |
debilitāverāmus |
debilitāvissēmus |
debilitāverimus |
| 2 p. |
debilitāvistis |
debilitāveritis |
debilitāverātis |
debilitāvissētis |
debilitāveritis |
| 3 p. |
debilitāvērunt |
debilitāverint |
debilitāverant |
debilitāvissent |
debilitāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
debilitāvisse |
Основа супина: debilitāt-
| Participium perfecti passivi |
debilitātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
debilitātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
debilitātum |
| Supinum II |
debilitātū |
dē-bi-li-tō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.