Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: decantā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
decantō |
decantor |
decantem |
decanter |
— |
— |
| 2 p. |
decantas |
decantāris |
decantes |
decantēris |
decantā |
decantare |
| 3 p. |
decantat |
decantātur |
decantet |
decantētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
decantāmus |
decantāmur |
decantēmus |
decantēmur |
— |
— |
| 2 p. |
decantātis |
decantāmini |
decantētis |
decantēmini |
decantāte |
decantamini |
| 3 p. |
decantant |
decantantur |
decantent |
decantentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
decantābam |
decantābar |
decantārem |
decantārer |
| 2 p. |
decantābas |
decantabāris |
decantāres |
decantarēris |
| 3 p. |
decantābat |
decantabātur |
decantāret |
decantarētur |
| Plur. |
1 p. |
decantabāmus |
decantabāmur |
decantarēmus |
decantarēmur |
| 2 p. |
decantabātis |
decantabamini |
decantarētis |
decantarēmini |
| 3 p. |
decantābant |
decantabantur |
decantarent |
decantarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
decantābo |
decantabor |
— |
| 2 p. |
decantābis |
decantaberis |
decantāto |
| 3 p. |
decantābit |
decantabitur |
decantāto |
| Plur. |
1 p. |
decantabimus |
decantabimur |
— |
| 2 p. |
decantabitis |
decantabimini |
decantatōte |
| 3 p. |
decantabuntur |
decantanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
decantāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
decantāri |
| Participium praesentis actīvi |
decantāns |
| Gerundium |
decantandī |
| Gerundivum |
decantandus, -a, -um |
Основа перфекта: decantāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
decantāvī |
decantāverim |
decantāveram |
decantāvissem |
decantāverō |
| 2 p. |
decantāvisti |
decantāveris |
decantāveras |
decantāvisses |
decantāveris |
| 3 p. |
decantāvit |
decantāverit |
decantāverat |
decantāvisset |
decantāverit |
| Pl. |
1 p. |
decantāvimus |
decantāverimus |
decantāverāmus |
decantāvissēmus |
decantāverimus |
| 2 p. |
decantāvistis |
decantāveritis |
decantāverātis |
decantāvissētis |
decantāveritis |
| 3 p. |
decantāvērunt |
decantāverint |
decantāverant |
decantāvissent |
decantāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
decantāvisse |
Основа супина: decantāt-
| Participium perfecti passivi |
decantātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
decantātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
decantātum |
| Supinum II |
decantātū |
dē-can-tō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.