Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: dementā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
dementō |
dementor |
dementem |
dementer |
— |
— |
| 2 p. |
dementas |
dementāris |
dementes |
dementēris |
dementā |
dementare |
| 3 p. |
dementat |
dementātur |
dementet |
dementētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
dementāmus |
dementāmur |
dementēmus |
dementēmur |
— |
— |
| 2 p. |
dementātis |
dementāmini |
dementētis |
dementēmini |
dementāte |
dementamini |
| 3 p. |
dementant |
dementantur |
dementent |
demententur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
dementābam |
dementābar |
dementārem |
dementārer |
| 2 p. |
dementābas |
dementabāris |
dementāres |
dementarēris |
| 3 p. |
dementābat |
dementabātur |
dementāret |
dementarētur |
| Plur. |
1 p. |
dementabāmus |
dementabāmur |
dementarēmus |
dementarēmur |
| 2 p. |
dementabātis |
dementabamini |
dementarētis |
dementarēmini |
| 3 p. |
dementābant |
dementabantur |
dementarent |
dementarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
dementābo |
dementabor |
— |
| 2 p. |
dementābis |
dementaberis |
dementāto |
| 3 p. |
dementābit |
dementabitur |
dementāto |
| Plur. |
1 p. |
dementabimus |
dementabimur |
— |
| 2 p. |
dementabitis |
dementabimini |
dementatōte |
| 3 p. |
dementabuntur |
dementanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
dementāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
dementāri |
| Participium praesentis actīvi |
dementāns |
| Gerundium |
dementandī |
| Gerundivum |
dementandus, -a, -um |
Основа перфекта: dementāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
dementāvī |
dementāverim |
dementāveram |
dementāvissem |
dementāverō |
| 2 p. |
dementāvisti |
dementāveris |
dementāveras |
dementāvisses |
dementāveris |
| 3 p. |
dementāvit |
dementāverit |
dementāverat |
dementāvisset |
dementāverit |
| Pl. |
1 p. |
dementāvimus |
dementāverimus |
dementāverāmus |
dementāvissēmus |
dementāverimus |
| 2 p. |
dementāvistis |
dementāveritis |
dementāverātis |
dementāvissētis |
dementāveritis |
| 3 p. |
dementāvērunt |
dementāverint |
dementāverant |
dementāvissent |
dementāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
dementāvisse |
Основа супина: dementāt-
| Participium perfecti passivi |
dementātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
dementātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
dementātum |
| Supinum II |
dementātū |
demento
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.