Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: denominā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
denominō |
denominor |
denominem |
denominer |
— |
— |
| 2 p. |
denominas |
denomināris |
denomines |
denominēris |
denominā |
denominare |
| 3 p. |
denominat |
denominātur |
denominet |
denominētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
denomināmus |
denomināmur |
denominēmus |
denominēmur |
— |
— |
| 2 p. |
denominātis |
denomināmini |
denominētis |
denominēmini |
denomināte |
denominamini |
| 3 p. |
denominant |
denominantur |
denominent |
denominentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
denominābam |
denominābar |
denominārem |
denominārer |
| 2 p. |
denominābas |
denominabāris |
denomināres |
denominarēris |
| 3 p. |
denominābat |
denominabātur |
denomināret |
denominarētur |
| Plur. |
1 p. |
denominabāmus |
denominabāmur |
denominarēmus |
denominarēmur |
| 2 p. |
denominabātis |
denominabamini |
denominarētis |
denominarēmini |
| 3 p. |
denominābant |
denominabantur |
denominarent |
denominarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
denominābo |
denominabor |
— |
| 2 p. |
denominābis |
denominaberis |
denomināto |
| 3 p. |
denominābit |
denominabitur |
denomināto |
| Plur. |
1 p. |
denominabimus |
denominabimur |
— |
| 2 p. |
denominabitis |
denominabimini |
denominatōte |
| 3 p. |
denominabuntur |
denominanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
denomināre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
denomināri |
| Participium praesentis actīvi |
denomināns |
| Gerundium |
denominandī |
| Gerundivum |
denominandus, -a, -um |
Основа перфекта: denomināv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
denomināvī |
denomināverim |
denomināveram |
denomināvissem |
denomināverō |
| 2 p. |
denomināvisti |
denomināveris |
denomināveras |
denomināvisses |
denomināveris |
| 3 p. |
denomināvit |
denomināverit |
denomināverat |
denomināvisset |
denomināverit |
| Pl. |
1 p. |
denomināvimus |
denomināverimus |
denomināverāmus |
denomināvissēmus |
denomināverimus |
| 2 p. |
denomināvistis |
denomināveritis |
denomināverātis |
denomināvissētis |
denomināveritis |
| 3 p. |
denomināvērunt |
denomināverint |
denomināverant |
denomināvissent |
denomināverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
denomināvisse |
Основа супина: denomināt-
| Participium perfecti passivi |
denominātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
denominātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
denominātum |
| Supinum II |
denominātū |
denomino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.