Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: dēprāvā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
dēprāvō |
dēprāvor |
dēprāvem |
dēprāver |
— |
— |
| 2 p. |
dēprāvas |
dēprāvāris |
dēprāves |
dēprāvēris |
dēprāvā |
dēprāvare |
| 3 p. |
dēprāvat |
dēprāvātur |
dēprāvet |
dēprāvētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
dēprāvāmus |
dēprāvāmur |
dēprāvēmus |
dēprāvēmur |
— |
— |
| 2 p. |
dēprāvātis |
dēprāvāmini |
dēprāvētis |
dēprāvēmini |
dēprāvāte |
dēprāvamini |
| 3 p. |
dēprāvant |
dēprāvantur |
dēprāvent |
dēprāventur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
dēprāvābam |
dēprāvābar |
dēprāvārem |
dēprāvārer |
| 2 p. |
dēprāvābas |
dēprāvabāris |
dēprāvāres |
dēprāvarēris |
| 3 p. |
dēprāvābat |
dēprāvabātur |
dēprāvāret |
dēprāvarētur |
| Plur. |
1 p. |
dēprāvabāmus |
dēprāvabāmur |
dēprāvarēmus |
dēprāvarēmur |
| 2 p. |
dēprāvabātis |
dēprāvabamini |
dēprāvarētis |
dēprāvarēmini |
| 3 p. |
dēprāvābant |
dēprāvabantur |
dēprāvarent |
dēprāvarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
dēprāvābo |
dēprāvabor |
— |
| 2 p. |
dēprāvābis |
dēprāvaberis |
dēprāvāto |
| 3 p. |
dēprāvābit |
dēprāvabitur |
dēprāvāto |
| Plur. |
1 p. |
dēprāvabimus |
dēprāvabimur |
— |
| 2 p. |
dēprāvabitis |
dēprāvabimini |
dēprāvatōte |
| 3 p. |
dēprāvabuntur |
dēprāvanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
dēprāvāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
dēprāvāri |
| Participium praesentis actīvi |
dēprāvāns |
| Gerundium |
dēprāvandī |
| Gerundivum |
dēprāvandus, -a, -um |
Основа перфекта: dēprāvāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
dēprāvāvī |
dēprāvāverim |
dēprāvāveram |
dēprāvāvissem |
dēprāvāverō |
| 2 p. |
dēprāvāvisti |
dēprāvāveris |
dēprāvāveras |
dēprāvāvisses |
dēprāvāveris |
| 3 p. |
dēprāvāvit |
dēprāvāverit |
dēprāvāverat |
dēprāvāvisset |
dēprāvāverit |
| Pl. |
1 p. |
dēprāvāvimus |
dēprāvāverimus |
dēprāvāverāmus |
dēprāvāvissēmus |
dēprāvāverimus |
| 2 p. |
dēprāvāvistis |
dēprāvāveritis |
dēprāvāverātis |
dēprāvāvissētis |
dēprāvāveritis |
| 3 p. |
dēprāvāvērunt |
dēprāvāverint |
dēprāvāverant |
dēprāvāvissent |
dēprāvāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
dēprāvāvisse |
Основа супина: dēprāvāt-
| Participium perfecti passivi |
dēprāvātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
dēprāvātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
dēprāvātum |
| Supinum II |
dēprāvātū |
dēprāvo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: -prav-; окончание: -o.