Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: derogā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
derogō |
derogor |
derogem |
deroger |
— |
— |
| 2 p. |
derogas |
derogāris |
deroges |
derogēris |
derogā |
derogare |
| 3 p. |
derogat |
derogātur |
deroget |
derogētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
derogāmus |
derogāmur |
derogēmus |
derogēmur |
— |
— |
| 2 p. |
derogātis |
derogāmini |
derogētis |
derogēmini |
derogāte |
derogamini |
| 3 p. |
derogant |
derogantur |
derogent |
derogentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
derogābam |
derogābar |
derogārem |
derogārer |
| 2 p. |
derogābas |
derogabāris |
derogāres |
derogarēris |
| 3 p. |
derogābat |
derogabātur |
derogāret |
derogarētur |
| Plur. |
1 p. |
derogabāmus |
derogabāmur |
derogarēmus |
derogarēmur |
| 2 p. |
derogabātis |
derogabamini |
derogarētis |
derogarēmini |
| 3 p. |
derogābant |
derogabantur |
derogarent |
derogarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
derogābo |
derogabor |
— |
| 2 p. |
derogābis |
derogaberis |
derogāto |
| 3 p. |
derogābit |
derogabitur |
derogāto |
| Plur. |
1 p. |
derogabimus |
derogabimur |
— |
| 2 p. |
derogabitis |
derogabimini |
derogatōte |
| 3 p. |
derogabuntur |
deroganto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
derogāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
derogāri |
| Participium praesentis actīvi |
derogāns |
| Gerundium |
derogandī |
| Gerundivum |
derogandus, -a, -um |
Основа перфекта: derogāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
derogāvī |
derogāverim |
derogāveram |
derogāvissem |
derogāverō |
| 2 p. |
derogāvisti |
derogāveris |
derogāveras |
derogāvisses |
derogāveris |
| 3 p. |
derogāvit |
derogāverit |
derogāverat |
derogāvisset |
derogāverit |
| Pl. |
1 p. |
derogāvimus |
derogāverimus |
derogāverāmus |
derogāvissēmus |
derogāverimus |
| 2 p. |
derogāvistis |
derogāveritis |
derogāverātis |
derogāvissētis |
derogāveritis |
| 3 p. |
derogāvērunt |
derogāverint |
derogāverant |
derogāvissent |
derogāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
derogāvisse |
Основа супина: derogāt-
| Participium perfecti passivi |
derogātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
derogātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
derogātum |
| Supinum II |
derogātū |
derogo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.