Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: devirginā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
devirginō |
devirginor |
devirginem |
devirginer |
— |
— |
| 2 p. |
devirginas |
devirgināris |
devirgines |
devirginēris |
devirginā |
devirginare |
| 3 p. |
devirginat |
devirginātur |
devirginet |
devirginētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
devirgināmus |
devirgināmur |
devirginēmus |
devirginēmur |
— |
— |
| 2 p. |
devirginātis |
devirgināmini |
devirginētis |
devirginēmini |
devirgināte |
devirginamini |
| 3 p. |
devirginant |
devirginantur |
devirginent |
devirginentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
devirginābam |
devirginābar |
devirginārem |
devirginārer |
| 2 p. |
devirginābas |
devirginabāris |
devirgināres |
devirginarēris |
| 3 p. |
devirginābat |
devirginabātur |
devirgināret |
devirginarētur |
| Plur. |
1 p. |
devirginabāmus |
devirginabāmur |
devirginarēmus |
devirginarēmur |
| 2 p. |
devirginabātis |
devirginabamini |
devirginarētis |
devirginarēmini |
| 3 p. |
devirginābant |
devirginabantur |
devirginarent |
devirginarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
devirginābo |
devirginabor |
— |
| 2 p. |
devirginābis |
devirginaberis |
devirgināto |
| 3 p. |
devirginābit |
devirginabitur |
devirgināto |
| Plur. |
1 p. |
devirginabimus |
devirginabimur |
— |
| 2 p. |
devirginabitis |
devirginabimini |
devirginatōte |
| 3 p. |
devirginabuntur |
devirginanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
devirgināre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
devirgināri |
| Participium praesentis actīvi |
devirgināns |
| Gerundium |
devirginandī |
| Gerundivum |
devirginandus, -a, -um |
Основа перфекта: devirgināv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
devirgināvī |
devirgināverim |
devirgināveram |
devirgināvissem |
devirgināverō |
| 2 p. |
devirgināvisti |
devirgināveris |
devirgināveras |
devirgināvisses |
devirgināveris |
| 3 p. |
devirgināvit |
devirgināverit |
devirgināverat |
devirgināvisset |
devirgināverit |
| Pl. |
1 p. |
devirgināvimus |
devirgināverimus |
devirgināverāmus |
devirgināvissēmus |
devirgināverimus |
| 2 p. |
devirgināvistis |
devirgināveritis |
devirgināverātis |
devirgināvissētis |
devirgināveritis |
| 3 p. |
devirgināvērunt |
devirgināverint |
devirgināverant |
devirgināvissent |
devirgināverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
devirgināvisse |
Основа супина: devirgināt-
| Participium perfecti passivi |
devirginātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
devirginātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
devirginātum |
| Supinum II |
devirginātū |
devirgino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.