Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: dimanā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
dimanō |
dimanor |
dimanem |
dimaner |
— |
— |
| 2 p. |
dimanas |
dimanāris |
dimanes |
dimanēris |
dimanā |
dimanare |
| 3 p. |
dimanat |
dimanātur |
dimanet |
dimanētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
dimanāmus |
dimanāmur |
dimanēmus |
dimanēmur |
— |
— |
| 2 p. |
dimanātis |
dimanāmini |
dimanētis |
dimanēmini |
dimanāte |
dimanamini |
| 3 p. |
dimanant |
dimanantur |
dimanent |
dimanentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
dimanābam |
dimanābar |
dimanārem |
dimanārer |
| 2 p. |
dimanābas |
dimanabāris |
dimanāres |
dimanarēris |
| 3 p. |
dimanābat |
dimanabātur |
dimanāret |
dimanarētur |
| Plur. |
1 p. |
dimanabāmus |
dimanabāmur |
dimanarēmus |
dimanarēmur |
| 2 p. |
dimanabātis |
dimanabamini |
dimanarētis |
dimanarēmini |
| 3 p. |
dimanābant |
dimanabantur |
dimanarent |
dimanarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
dimanābo |
dimanabor |
— |
| 2 p. |
dimanābis |
dimanaberis |
dimanāto |
| 3 p. |
dimanābit |
dimanabitur |
dimanāto |
| Plur. |
1 p. |
dimanabimus |
dimanabimur |
— |
| 2 p. |
dimanabitis |
dimanabimini |
dimanatōte |
| 3 p. |
dimanabuntur |
dimananto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
dimanāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
dimanāri |
| Participium praesentis actīvi |
dimanāns |
| Gerundium |
dimanandī |
| Gerundivum |
dimanandus, -a, -um |
Основа перфекта: dimanāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
dimanāvī |
dimanāverim |
dimanāveram |
dimanāvissem |
dimanāverō |
| 2 p. |
dimanāvisti |
dimanāveris |
dimanāveras |
dimanāvisses |
dimanāveris |
| 3 p. |
dimanāvit |
dimanāverit |
dimanāverat |
dimanāvisset |
dimanāverit |
| Pl. |
1 p. |
dimanāvimus |
dimanāverimus |
dimanāverāmus |
dimanāvissēmus |
dimanāverimus |
| 2 p. |
dimanāvistis |
dimanāveritis |
dimanāverātis |
dimanāvissētis |
dimanāveritis |
| 3 p. |
dimanāvērunt |
dimanāverint |
dimanāverant |
dimanāvissent |
dimanāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
dimanāvisse |
Основа супина: dimanāt-
| Participium perfecti passivi |
dimanātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
dimanātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
dimanātum |
| Supinum II |
dimanātū |
dimano
Глагол, первое спряжение.
Приставка: di-; корень: --.