Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: disparā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
disparō |
disparor |
disparem |
disparer |
— |
— |
| 2 p. |
disparas |
disparāris |
dispares |
disparēris |
disparā |
disparare |
| 3 p. |
disparat |
disparātur |
disparet |
disparētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
disparāmus |
disparāmur |
disparēmus |
disparēmur |
— |
— |
| 2 p. |
disparātis |
disparāmini |
disparētis |
disparēmini |
disparāte |
disparamini |
| 3 p. |
disparant |
disparantur |
disparent |
disparentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
disparābam |
disparābar |
disparārem |
disparārer |
| 2 p. |
disparābas |
disparabāris |
disparāres |
dispararēris |
| 3 p. |
disparābat |
disparabātur |
disparāret |
dispararētur |
| Plur. |
1 p. |
disparabāmus |
disparabāmur |
dispararēmus |
dispararēmur |
| 2 p. |
disparabātis |
disparabamini |
dispararētis |
dispararēmini |
| 3 p. |
disparābant |
disparabantur |
dispararent |
dispararentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
disparābo |
disparabor |
— |
| 2 p. |
disparābis |
disparaberis |
disparāto |
| 3 p. |
disparābit |
disparabitur |
disparāto |
| Plur. |
1 p. |
disparabimus |
disparabimur |
— |
| 2 p. |
disparabitis |
disparabimini |
disparatōte |
| 3 p. |
disparabuntur |
disparanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
disparāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
disparāri |
| Participium praesentis actīvi |
disparāns |
| Gerundium |
disparandī |
| Gerundivum |
disparandus, -a, -um |
Основа перфекта: disparāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
disparāvī |
disparāverim |
disparāveram |
disparāvissem |
disparāverō |
| 2 p. |
disparāvisti |
disparāveris |
disparāveras |
disparāvisses |
disparāveris |
| 3 p. |
disparāvit |
disparāverit |
disparāverat |
disparāvisset |
disparāverit |
| Pl. |
1 p. |
disparāvimus |
disparāverimus |
disparāverāmus |
disparāvissēmus |
disparāverimus |
| 2 p. |
disparāvistis |
disparāveritis |
disparāverātis |
disparāvissētis |
disparāveritis |
| 3 p. |
disparāvērunt |
disparāverint |
disparāverant |
disparāvissent |
disparāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
disparāvisse |
Основа супина: disparāt-
| Participium perfecti passivi |
disparātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
disparātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
disparātum |
| Supinum II |
disparātū |
disparo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: dis-; корень: --.