Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: dissecā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
dissecō |
dissecor |
dissecem |
dissecer |
— |
— |
| 2 p. |
dissecas |
dissecāris |
disseces |
dissecēris |
dissecā |
dissecare |
| 3 p. |
dissecat |
dissecātur |
dissecet |
dissecētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
dissecāmus |
dissecāmur |
dissecēmus |
dissecēmur |
— |
— |
| 2 p. |
dissecātis |
dissecāmini |
dissecētis |
dissecēmini |
dissecāte |
dissecamini |
| 3 p. |
dissecant |
dissecantur |
dissecent |
dissecentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
dissecābam |
dissecābar |
dissecārem |
dissecārer |
| 2 p. |
dissecābas |
dissecabāris |
dissecāres |
dissecarēris |
| 3 p. |
dissecābat |
dissecabātur |
dissecāret |
dissecarētur |
| Plur. |
1 p. |
dissecabāmus |
dissecabāmur |
dissecarēmus |
dissecarēmur |
| 2 p. |
dissecabātis |
dissecabamini |
dissecarētis |
dissecarēmini |
| 3 p. |
dissecābant |
dissecabantur |
dissecarent |
dissecarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
dissecābo |
dissecabor |
— |
| 2 p. |
dissecābis |
dissecaberis |
dissecāto |
| 3 p. |
dissecābit |
dissecabitur |
dissecāto |
| Plur. |
1 p. |
dissecabimus |
dissecabimur |
— |
| 2 p. |
dissecabitis |
dissecabimini |
dissecatōte |
| 3 p. |
dissecabuntur |
dissecanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
dissecāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
dissecāri |
| Participium praesentis actīvi |
dissecāns |
| Gerundium |
dissecandī |
| Gerundivum |
dissecandus, -a, -um |
Основа перфекта: dissecāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
dissecāvī |
dissecāverim |
dissecāveram |
dissecāvissem |
dissecāverō |
| 2 p. |
dissecāvisti |
dissecāveris |
dissecāveras |
dissecāvisses |
dissecāveris |
| 3 p. |
dissecāvit |
dissecāverit |
dissecāverat |
dissecāvisset |
dissecāverit |
| Pl. |
1 p. |
dissecāvimus |
dissecāverimus |
dissecāverāmus |
dissecāvissēmus |
dissecāverimus |
| 2 p. |
dissecāvistis |
dissecāveritis |
dissecāverātis |
dissecāvissētis |
dissecāveritis |
| 3 p. |
dissecāvērunt |
dissecāverint |
dissecāverant |
dissecāvissent |
dissecāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
dissecāvisse |
Основа супина: dissecāt-
| Participium perfecti passivi |
dissecātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
dissecātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
dissecātum |
| Supinum II |
dissecātū |
disseco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: dis-; корень: --.